|
103 |
LIBER PSALMORUM IUXTA HEBRAICUM TRANSLATUS |
Psalms - Wycliffe Bible(14c) |
Psalms - Douay Rheims(17c) |
Reference |
|
1 |
Ipsi David. Benedic, anima mea, Domino:
Domine Deus meus, magnificatus es vehementer.
Confessionem et decorem induisti,
|
|
|
The Lord's Goodness to His People. Psalm 104(v103) |
2 |
amictus lumine sicut vestimento.
Extendens cælum sicut pellem,
|
|
|
|
3 |
qui tegis aquis superiora ejus:
qui ponis nubem ascensum tuum;
qui ambulas super pennas ventorum:
|
|
|
|
4 |
qui facis angelos tuos spiritus,
et ministros tuos ignem urentem.
|
|
|
|
5 |
Qui fundasti terram super stabilitatem suam:
non inclinabitur in sæculum sæculi.
|
|
|
|
6 |
Abyssus sicut vestimentum amictus ejus;
super montes stabunt aquæ.
|
|
|
|
7 |
Ab increpatione tua fugient;
a voce tonitrui tui formidabunt.
|
|
|
|
8 |
Ascendunt montes, et descendunt campi,
in locum quem fundasti eis.
|
|
|
|
9 |
Terminum posuisti quem non transgredientur,
neque convertentur operire terram.
|
|
|
|
10 |
Qui emittis fontes in convallibus;
inter medium montium pertransibunt aquæ.
|
|
|
|
11 |
Potabunt omnes bestiæ agri;
expectabunt onagri in siti sua.
|
|
|
|
12 |
Super ea volucres cæli habitabunt;
de medio petrarum dabunt voces.
|
|
|
|
13 |
Rigans montes de superioribus suis;
de fructu operum tuorum satiabitur terra:
|
|
|
|
14 |
producens fœnum jumentis,
et herbam servituti hominum,
ut educas panem de terra,
|
|
|
|
15 |
et vinum lætificet cor hominis:
ut exhilaret faciem in oleo,
et panis cor hominis confirmet.
|
|
|
|
16 |
Saturabuntur ligna campi,
et cedri Libani quas plantavit:
|
|
|
|
17 |
illic passeres nidificabunt:
herodii domus dux est eorum.
|
|
|
|
18 |
Montes excelsi cervis;
petra refugium herinaciis.
|
|
|
|
19 |
Fecit lunam in tempora;
sol cognovit occasum suum.
|
|
|
|
20 |
Posuisti tenebras, et facta est nox;
in ipsa pertransibunt omnes bestiæ silvæ:
|
|
|
|
21 |
catuli leonum rugientes ut rapiant,
et quærant a Deo escam sibi.
|
|
|
|
22 |
Ortus est sol, et congregati sunt,
et in cubilibus suis collocabuntur.
|
|
|
|
23 |
Exibit homo ad opus suum,
et ad operationem suam usque ad vesperum.
|
|
|
|
24 |
Quam magnificata sunt opera tua, Domine !
omnia in sapientia fecisti;
impleta est terra possessione tua.
|
|
|
|
25 |
Hoc mare magnum et spatiosum manibus;
illic reptilia quorum non est numerus:
animalia pusilla cum magnis.
|
|
|
|
26 |
Illic naves pertransibunt;
draco iste quem formasti ad illudendum ei.
|
|
|
|
27 |
Omnia a te expectant
ut des illis escam in tempore.
|
|
|
|
28 |
Dante te illis, colligent;
aperiente te manum tuam, omnia implebuntur bonitate.
|
|
|
|
29 |
Avertente autem te faciem, turbabuntur;
auferes spiritum eorum, et deficient,
et in pulverem suum revertentur.
|
|
|
|
30 |
Emittes spiritum tuum, et creabuntur,
et renovabis faciem terræ.
|
|
|
|
31 |
Sit gloria Domini in sæculum;
lætabitur Dominus in operibus suis.
|
|
|
|
32 |
Qui respicit terram, et facit eam tremere;
qui tangit montes, et fumigant.
|
|
|
|
33 |
Cantabo Domino in vita mea;
psallam Deo meo quamdiu sum.
|
|
|
|
34 |
Jucundum sit ei eloquium meum;
ego vero delectabor in Domino.
|
|
|
|
35 |
Deficiant peccatores a terra,
et iniqui, ita ut non sint.
Benedic, anima mea, Domino. |
|
|
|