|
7 |
ISAIAS PROPHETA |
Isaiah - Wycliffe Bible(14c) |
Isaias - Douay Rheims(17c) |
Reference |
|
1 |
Et factum est in diebus Achaz, filii Joathan, filii Oziæ, regis Juda, ascendit Rasin, rex Syriæ, et Phacee, filius Romeliæ, rex Israël, in Jerusalem, ad præliandum contra eam |
|
|
A message for AHAZ, king of Judah. Is.7.1-9 |
2 |
debellare eam. Et nuntiaverunt domui David, dicentes: Requievit Syria super Ephraim. Et commotum est cor ejus, et cor populi ejus, sicut moventur ligna silvarum a facie venti |
|
|
|
3 |
Et dixit Dominus ad Isaiam: Egredere in occursum Achaz, tu et qui derelictus est Jasub, filius tuus, ad extremum aquæductus piscinæ superioris in via agri Fullonis; |
|
|
|
4 |
et dices ad eum: Vide ut sileas; noli timere,
et cor tuum ne formidet
a duabus caudis titionum fumigantium istorum,
in ira furoris Rasin, regis Syriæ, et filii Romeliæ; |
|
|
|
5 |
eo quod consilium inierit contra te Syria in malum,
Ephraim, et filius Romeliæ, dicentes:
|
|
|
|
6 |
Ascendamus ad Judam,
et suscitemus eum, et avellamus eum ad nos,
et ponamus regem in medio ejus filium Tabeel.
|
|
|
|
7 |
Hæc dicit Dominus Deus:
Non stabit, et non erit istud;
|
|
|
|
8 |
sed caput Syriæ Damascus,
et caput Damasci Rasin;
et adhuc sexaginta et quinque anni,
et desinet Ephraim esse populus;
|
|
|
|
9 |
et caput Ephraim Samaria,
et caput Samariæ filius Romeliæ.
Si non credideritis, non permanebitis. |
|
|
|
10 |
Et adjecit Dominus loqui ad Achaz, dicens: |
|
|
The sign of Emmanuel. Is.7.10-25 |
11 |
Pete tibi signum a Domino Deo tuo, in profundum inferni, sive in excelsum supra. |
|
|
|
12 |
Et dixit Achaz: Non petam, et non tentabo Dominum. |
|
|
|
13 |
Et dixit: Audite ergo, domus David.
Numquid parum vobis est molestos esse hominibus,
quia molesti estis et Deo meo?
|
|
|
|
14 |
Propter hoc dabit Dominus ipse vobis signum:
ecce virgo concipiet, et pariet filium,
et vocabitur nomen ejus Emmanuel.
|
|
|
|
15 |
Butyrum et mel comedet,
ut sciat reprobare malum, et eligere bonum.
|
|
|
|
16 |
Quia antequam sciat puer reprobare malum et eligere bonum,
derelinquetur terra quam tu detestaris a facie duorum regum suorum.
|
|
|
|
17 |
Adducet Dominus super te, et super populum tuum,
et super domum patris tui,
dies qui non venerunt
a diebus separationis Ephraim a Juda,
cum rege Assyriorum.
|
|
|
|
18 |
Et erit in die illa: sibilabit Dominus
muscæ quæ est in extremo fluminum Ægypti,
et api quæ est in terra Assur;
|
|
|
|
19 |
et venient, et requiescent omnes
in torrentibus vallium,
et in cavernis petrarum,
et in omnibus frutetis, et in universis foraminibus.
|
|
|
|
20 |
In die illa radet Dominus
in novacula conducta in his qui trans flumen sunt,
in rege Assyriorum,
caput et pilos pedum,
et barbam universam.
|
|
|
|
21 |
Et erit in die illa:
nutriet homo vaccam boum, et duas oves,
|
|
|
|
22 |
et præ ubertate lactis
comedet butyrum;
butyrum enim et mel manducabit
omnis qui relictus fuerit in medio terræ.
|
|
|
|
23 |
Et erit in die illa: omnis locus ubi fuerint
mille vites, mille argenteis,
in spinas et in vepres erunt.
|
|
|
|
24 |
Cum sagittis et arcu ingredientur illuc:
vepres enim et spinæ erunt in universa terra.
|
|
|
|
25 |
Et omnes montes qui in sarculo sarrientur,
non veniet illuc terror spinarum et veprium:
et erit in pascua bovis, et in conculcationem pecoris. |
|
|
|