|
| 47 |
ISAIAS PROPHETA |
Isaiah - Wycliffe Bible(14c) |
Isaias - Douay Rheims(17c) |
Reference |
|
| 1 |
Descende, sede in pulvere,
virgo filia Babylon:
sede in terra; non est solium
filiæ Chaldæorum,
quia ultra non vocaberis
mollis et tenera.
|
|
|
Judgement on Babylon. Is.47.1-15 |
| 2 |
Tolle molam, et mole farinam;
denuda turpitudinem tuam;
discooperi humerum, revela crura,
transi flumina.
|
|
|
|
| 3 |
Revelabitur ignominia tua,
et videbitur opprobrium tuum;
ultionem capiam, et non resistet mihi homo.
|
|
|
|
| 4 |
Redemptor noster, Dominus exercituum nomen illius,
Sanctus Israël.
|
|
|
|
| 5 |
Sede tacens, et intra in tenebras,
filia Chaldæorum,
quia non vocaberis ultra
domina regnorum.
|
|
|
|
| 6 |
Iratus sum super populum meum:
contaminavi hæreditatem meam,
et dedi eos in manu tua:
non posuisti eis misericordias;
super senem aggravasti jugum tuum valde.
|
|
|
|
| 7 |
Et dixisti: In sempiternum ero domina.
Non posuisti hæc super cor tuum,
neque recordata es novissimi tui.
|
|
|
|
| 8 |
Et nunc audi hæc delicata,
et habitans confidenter,
quæ dicis in corde tuo:
Ego sum, et non est præter me amplius;
non sedebo vidua,
et ignorabo sterilitatem.
|
|
|
|
| 9 |
Venient tibi duo hæc
subito in die una,
sterilitas et viduitas:
universa venerunt super te,
propter multitudinem maleficiorum tuorum,
et propter duritiam incantatorum t |
|
|
|
| 10 |
Et fiduciam habuisti in malitia tua,
et dixisti: Non est qui videat me.
Sapientia tua et scientia tua,
hæc decepit te.
Et dixisti in corde tuo:
Ego sum, et præter me |
|
|
|
| 11 |
Veniet super te malum,
et nescies ortum ejus;
et irruet super te calamitas
quam non poteris expiare;
veniet super te repente miseria
quam nescies.
|
|
|
|
| 12 |
Sta cum incantatoribus tuis
et cum multitudine maleficiorum tuorum,
in quibus laborasti ab adolescentia tua,
si forte quod prosit tibi,
aut si possis fieri fortior.
|
|
|
|
| 13 |
Defecisti in multitudine consiliorum tuorum.
Stent, et salvent te
augures cæli,
qui contemplabantur sidera,
et supputabant menses,
ut ex eis annuntiarent ventura tibi.
|
|
|
|
| 14 |
Ecce facti sunt quasi stipula,
ignis combussit eos;
non liberabunt animam suam
de manu flammæ;
non sunt prunæ quibus calefiant,
nec focus ut sedeant ad eum.
|
|
|
|
| 15 |
Sic facta sunt tibi in quibuscumque laboraveras:
negotiatores tui ab adolescentia tua,
unusquisque in via sua erraverunt;
non est qui salvet te. |
|
|
|