|
| 20 |
EZECHIEL PROPHETA |
Ezekiel - Wycliffe Bible(14c) |
Ezechiel - Douay Rheims(17c) |
Reference |
|
| 1 |
Et factum est in anno septimo, in quinto, in decima mensis, venerunt viri de senioribus Israël ut interrogarent Dominum, et sederunt coram me. |
|
|
The LORD's will, man's defiance. Eze.20.1-32 |
| 2 |
Et factus est sermo Domini ad me, dicens: |
|
|
|
| 3 |
Fili hominis, loquere senioribus Israël, et dices ad eos: Hæc dicit Dominus Deus: Numquid ad interrogandum me vos venistis? vivo ego quia non respondebo vobis, ait Dominus Deus. |
|
|
|
| 4 |
Si judicas eos, si judicas, fili hominis, abominationes patrum eorum ostende eis. |
|
|
|
| 5 |
Et dices ad eos: Hæc dicit Dominus Deus: In die qua elegi Israël, et levavi manum meam pro stirpe domus Jacob, et apparui eis in terra Ægypti, et levavi manum meam pro eis, dicens: Ego Dominu |
|
|
|
| 6 |
in die illa levavi manum meam pro eis ut educerem eos de terra Ægypti, in terram quam provideram eis, fluentem lacte et melle, quæ est egregia inter omnes terras. |
|
|
|
| 7 |
Et dixi ad eos: Unusquisque offensiones oculorum suorum abjiciat, et in idolis Ægypti nolite pollui: ego Dominus Deus vester. |
|
|
|
| 8 |
Et irritaverunt me, nolueruntque me audire: unusquisque abominationes oculorum suorum non projecit, nec idola Ægypti reliquerunt. Et dixi ut effunderem indignationem meam super eos, et implerem |
|
|
|
| 9 |
Et feci propter nomen meum, ut non violaretur coram gentibus in quarum medio erant, et inter quas apparui eis ut educerem eos de terra Ægypti. |
|
|
|
| 10 |
Ejeci ergo eos de terra Ægypti, et eduxi eos in desertum. |
|
|
|
| 11 |
Et dedi eis præcepta mea, et judicia mea ostendi eis, quæ faciens homo vivet in eis. |
|
|
|
| 12 |
Insuper et sabbata mea dedi eis, ut essent signum inter me et eos, et scirent quia ego Dominus sanctificans eos. |
|
|
|
| 13 |
Et irritaverunt me domus Israël in deserto: in præceptis meis non ambulaverunt, et judicia mea projecerunt, quæ faciens homo vivet in eis, et sabbata mea violaverunt vehementer. Dixi ergo ut e |
|
|
|
| 14 |
et feci propter nomen meum, ne violaretur coram gentibus de quibus ejeci eos in conspectu earum. |
|
|
|
| 15 |
Ego igitur levavi manum meam super eos in deserto, ne inducerem eos in terram quam dedi eis, fluentem lacte et melle, præcipuam terrarum omnium: |
|
|
|
| 16 |
quia judicia mea projecerunt, et in præceptis meis non ambulaverunt, et sabbata mea violaverunt: post idola enim cor eorum gradiebatur. |
|
|
|
| 17 |
Et pepercit oculus meus super eos, ut non interficerem eos: nec consumpsi eos in deserto. |
|
|
|
| 18 |
Dixi autem ad filios eorum in solitudine: In præceptis patrum vestrorum nolite incedere, nec judicia eorum custodiatis, nec in idolis eorum polluamini. |
|
|
|
| 19 |
Ego Dominus Deus vester: in præceptis meis ambulate: judicia mea custodite, et facite ea, |
|
|
|
| 20 |
et sabbata mea sanctificate, ut sint signum inter me et vos, et sciatis quia ego sum Dominus Deus vester. |
|
|
|
| 21 |
Et exacerbaverunt me filii: in præceptis meis non ambulaverunt, et judicia mea non custodierunt ut facerent ea, quæ cum fecerit homo, vivet in eis, et sabbata mea violaverunt. Et comminatus su |
|
|
|
| 22 |
Averti autem manum meam, et feci propter nomen meum, ut non violaretur coram gentibus de quibus ejeci eos in oculis earum. |
|
|
|
| 23 |
Iterum levavi manum meam in eos in solitudine, ut dispergerem illos in nationes, et ventilarem in terras, |
|
|
|
| 24 |
eo quod judicia mea non fecissent, et præcepta mea reprobassent, et sabbata mea violassent, et post idola patrum suorum fuissent oculi eorum. |
|
|
|
| 25 |
Ergo et ego dedi eis præcepta non bona, et judicia in quibus non vivent. |
|
|
|
| 26 |
Et pollui eos in muneribus suis, cum offerrent omne quod aperit vulvam, propter delicta sua: et scient quia ego Dominus. |
|
|
|
| 27 |
Quam ob rem loquere ad domum Israël, fili hominis, et dices ad eos: Hæc dicit Dominus Deus: Adhuc et in hoc blasphemaverunt me patres vestri, cum sprevissent me contemnentes, |
|
|
|
| 28 |
et induxissem eos in terram super quam levavi manum meam ut darem eis: viderunt omnem collem excelsum, et omne lignum nemorosum, et immolaverunt ibi victimas suas, et dederunt ibi irritationem |
|
|
|
| 29 |
Et dixi ad eos: Quid est excelsum, ad quod vos ingredimini? et vocatum est nomen ejus Excelsum usque ad hanc diem. |
|
|
|
| 30 |
Propterea dic ad domum Israël: Hæc dicit Dominus Deus: Certe in via patrum vestrorum vos polluimini, et post offendicula eorum vos fornicamini: |
|
|
|
| 31 |
et in oblatione donorum vestrorum, cum traducitis filios vestros per ignem, vos polluimini in omnibus idolis vestris usque hodie: et ego respondebo vobis, domus Israël? Vivo ego, dicit Dominu |
|
|
|
| 32 |
Neque cogitatio mentis vestræ fiet, dicentium: Erimus sicut gentes et sicut cognationes terræ, ut colamus ligna et lapides. |
|
|
|
| 33 |
Vivo ego, dicit Dominus Deus, quoniam in manu forti, et in brachio extento, et in furore effuso, regnabo super vos. |
|
|
God punishes & forgives. Eze.20.33-44 |
| 34 |
Et educam vos de populis, et congregabo vos de terris in quibus dispersi estis: in manu valida, et in brachio extento, et in furore effuso, regnabo super vos. |
|
|
|
| 35 |
Et adducam vos in desertum populorum, et judicabor vobiscum ibi facie ad faciem. |
|
|
|
| 36 |
Sicut judicio contendi adversum patres vestros in deserto terræ Ægypti, sic judicabo vos, dicit Dominus Deus. |
|
|
|
| 37 |
Et subjiciam vos sceptro meo, et inducam vos in vinculis fœderis. |
|
|
|
| 38 |
Et eligam de vobis transgressores et impios, et de terra incolatus eorum educam eos, et in terram Israël non ingredientur: et scietis quia ego Dominus. |
|
|
|
| 39 |
Et vos, domus Israël, hæc dicit Dominus Deus: Singuli post idola vestra ambulate, et servite eis. Quod si et in hoc non audieritis me, et nomen meum sanctum pollueritis ultra in muneribus vest |
|
|
|
| 40 |
in monte sancto meo, in monte excelso Israël, ait Dominus Deus, ibi serviet mihi omnis domus Israël: omnes, inquam, in terra in qua placebunt mihi: et ibi quæram primitias vestras, et initium |
|
|
|
| 41 |
In odorem suavitatis suscipiam vos, cum eduxero vos de populis, et congregavero vos de terris in quas dispersi estis: et sanctificabor in vobis in oculis nationum. |
|
|
|
| 42 |
Et scietis quia ego Dominus, cum induxero vos ad terram Israël, in terram pro qua levavi manum meam ut darem eam patribus vestris. |
|
|
|
| 43 |
Et recordabimini ibi viarum vestrarum, et omnium scelerum vestrorum, quibus polluti estis in eis: et displicebitis vobis in conspectu vestro, in omnibus malitiis vestris quas fecistis. |
|
|
|
| 44 |
Et scietis quia ego Dominus, cum benefecero vobis propter nomen meum, et non secundum vias vestras malas, neque secundum scelera vestra pessima, domus Israël, ait Dominus Deus. |
|
|
|
| 45 |
Et factus est sermo Domini ad me, dicens: |
|
|
Fire in the south. Eze.21.45-49 |
| 46 |
Fili hominis, pone faciem tuam contra viam austri,
et stilla ad africum,
et propheta ad saltum agri meridiani.
|
|
|
|
| 47 |
Et dices saltui meridiano:
Audi verbum Domini:
Hæc dicit Dominus Deus:
Ecce ego succendam in te ignem,
et comburam in te omne lignum viride,
et omne lignum aridum:
non extinguetur fla |
|
|
|
| 48 |
et videbit universa caro quia ego Dominus succendi eam,
nec extinguetur. |
|
|
|
| 49 |
Et dixi: A, a, a, Domine Deus: ipsi dicunt de me: Numquid non per parabolas loquitur iste? |
|
|
|