|
| 11 |
EZECHIEL PROPHETA |
Ezekiel - Wycliffe Bible(14c) |
Ezechiel - Douay Rheims(17c) |
Reference |
|
| 1 |
Et elevavit me spiritus, et introduxit me ad portam domus Domini orientalem, quæ respicit ad solis ortum: et ecce in introitu portæ viginti quinque viri: et vidi in medio eorum Jezoniam filium |
|
|
Jerusalem condemned. Eze.11.1-13 |
| 2 |
Dixitque ad me: Fili hominis, hi sunt viri qui cogitant iniquitatem, et tractant consilium pessimum in urbe ista, |
|
|
|
| 3 |
dicentes: Nonne dudum ædificatæ sunt domus? hæc est lebes, nos autem carnes. |
|
|
|
| 4 |
Idcirco vaticinare de eis, vaticinare, fili hominis. |
|
|
|
| 5 |
Et irruit in me spiritus Domini, et dixit ad me: Loquere: Hæc dicit Dominus: Sic locuti estis, domus Israël, et cogitationes cordis vestri ego novi. |
|
|
|
| 6 |
Plurimos occidistis in urbe hac, et implestis vias ejus interfectis. |
|
|
|
| 7 |
Propterea hæc dicit Dominus Deus: Interfecti vestri, quos posuistis in medio ejus, hi sunt carnes, et hæc est lebes: et educam vos de medio ejus. |
|
|
|
| 8 |
Gladium metuistis, et gladium inducam super vos, ait Dominus Deus. |
|
|
|
| 9 |
Et ejiciam vos de medio ejus, daboque vos in manu hostium, et faciam in vobis judicia. |
|
|
|
| 10 |
Gladio cadetis: in finibus Israël judicabo vos, et scietis quia ego Dominus. |
|
|
|
| 11 |
Hæc non erit vobis in lebetem, et vos non eritis in medio ejus in carnes: in finibus Israël judicabo vos, |
|
|
|
| 12 |
et scietis quia ego Dominus: quia in præceptis meis non ambulastis, et judicia mea non fecistis, sed juxta judicia gentium quæ in circuitu vestro sunt estis operati. |
|
|
|
| 13 |
Et factum est cum prophetarem, Pheltias filius Banaiæ mortuus est: et cecidi in faciem meam clamans voce magna, et dixi: Heu ! heu ! heu ! Domine Deus, consummationem tu facis reliquiarum Isr |
|
|
|
| 14 |
Et factum est verbum Domini ad me, dicens: |
|
|
God's promise to the exiles. Eze.11.14-21 |
| 15 |
Fili hominis, fratres tui, fratres tui, viri propinqui tui, et omnis domus Israël, universi quibus dixerunt habitatores Jerusalem: Longe recedite a Domino: nobis data est terra in possessione |
|
|
|
| 16 |
Propterea hæc dicit Dominus Deus: Quia longe feci eos in gentibus, et quia dispersi eos in terris: ero eis in sanctificationem modicam in terris ad quas venerunt. |
|
|
|
| 17 |
Propterea loquere: Hæc dicit Dominus Deus: Congregabo vos de populis, et adunabo de terris in quibus dispersi estis, daboque vobis humum Israël. |
|
|
|
| 18 |
Et ingredientur illuc, et auferent omnes offensiones, cunctasque abominationes ejus de illa. |
|
|
|
| 19 |
Et dabo eis cor unum, et spiritum novum tribuam in visceribus eorum: et auferam cor lapideum de carne eorum, et dabo eis cor carneum, |
|
|
|
| 20 |
ut in præceptis meis ambulent, et judicia mea custodiant, faciantque ea, et sint mihi in populum, et ego sim eis in Deum. |
|
|
|
| 21 |
Quorum cor post offendicula et abominationes suas ambulat, horum viam in capite suo ponam, dicit Dominus Deus. |
|
|
|
| 22 |
Et elevaverunt cherubim alas suas, et rotæ cum eis, et gloria Dei Israël erat super ea: |
|
|
God's glory leaves Jerusalem. Eze.11.22-25 |
| 23 |
et ascendit gloria Domini de medio civitatis, stetitque super montem qui est ad orientem urbis. |
|
|
|
| 24 |
Et spiritus levavit me, adduxitque in Chaldæam ad transmigrationem, in visione, in spiritu Dei: et sublata est a me visio quam videram. |
|
|
|
| 25 |
Et locutus sum ad transmigrationem omnia verba Domini quæ ostenderat mihi. |
|
|
|