|
| 14 |
EZECHIEL PROPHETA |
Ezekiel - Wycliffe Bible(14c) |
Ezechiel - Douay Rheims(17c) |
Reference |
|
| 1 |
Et venerunt ad me viri seniorum Israël, et sederunt coram me. |
|
|
God condemns idolatry. Eze.14.1-23 |
| 2 |
Et factus est sermo Domini ad me, dicens: |
|
|
|
| 3 |
Fili hominis, viri isti posuerunt immunditias suas in cordibus suis, et scandalum iniquitatis suæ statuerunt contra faciem suam: numquid interrogatus respondebo eis? |
|
|
|
| 4 |
Propter hoc loquere eis, et dices ad eos: Hæc dicit Dominus Deus: Homo, homo de domo Israël, qui posuerit immunditias suas in corde suo, et scandalum iniquitatis suæ statuerit contra faciem su |
|
|
|
| 5 |
ut capiatur domus Israël in corde suo, quo recesserunt a me in cunctis idolis suis. |
|
|
|
| 6 |
Propterea dic ad domum Israël: Hæc dicit Dominus Deus: Convertimini, et recedite ab idolis vestris, et ab universis contaminationibus vestris avertite facies vestras. |
|
|
|
| 7 |
Quia homo, homo de domo Israël, et de proselytis quicumque advena fuerit in Israël, si alienatus fuerit a me, et posuerit idola sua in corde suo, et scandalum iniquitatis suæ statuerit contra fa |
|
|
|
| 8 |
et ponam faciem meam super hominem illum, et faciam eum in exemplum et in proverbium, et disperdam eum de medio populi mei: et scietis quia ego Dominus. |
|
|
|
| 9 |
Et propheta cum erraverit, et locutus fuerit verbum, ego Dominus decepi prophetam illum, et extendam manum meam super illum, et delebo eum de medio populi mei Israël. |
|
|
|
| 10 |
Et portabunt iniquitatem suam: juxta iniquitatem interrogantis, sic iniquitas prophetæ erit: |
|
|
|
| 11 |
ut non erret ultra domus Israël a me, neque polluatur in universis prævaricationibus suis: sed sint mihi in populum, et ego sim eis in Deum, ait Dominus exercituum. |
|
|
|
| 12 |
Et factus est sermo Domini ad me, dicens: |
|
|
|
| 13 |
Fili hominis, terra cum peccaverit mihi,
ut prævaricetur prævaricans,
extendam manum meam super eam,
et conteram virgam panis ejus,
et immittam in eam famem,
et interficiam de ea hominem |
|
|
|
| 14 |
Et si fuerint tres viri isti in medio ejus,
Noë, Daniel, et Job,
ipsi justitia sua liberabunt animas suas,
ait Dominus exercituum.
|
|
|
|
| 15 |
Quod si et bestias pessimas induxero super terram
ut vastem eam, et fuerit invia,
eo quod non sit pertransiens propter bestias:
|
|
|
|
| 16 |
tres viri isti si fuerint in ea,
vivo ego, dicit Dominus Deus,
quia nec filios nec filias liberabunt,
sed ipsi soli liberabuntur,
terra autem desolabitur.
|
|
|
|
| 17 |
Vel si gladium induxero super terram illam,
et dixero gladio: Transi per terram:
et interfecero de ea hominem et jumentum,
|
|
|
|
| 18 |
et tres viri isti fuerint in medio ejus:
vivo ego, dicit Dominus Deus,
non liberabunt filios neque filias,
sed ipsi soli liberabuntur.
|
|
|
|
| 19 |
Si autem et pestilentiam immisero super terram illam,
et effudero indignationem meam super eam in sanguine,
ut auferam ex ea hominem et jumentum,
|
|
|
|
| 20 |
et Noë, et Daniel, et Job fuerint in medio ejus:
vivo ego, dicit Dominus Deus,
quia filium et filiam non liberabunt,
sed ipsi justitia sua liberabunt animas suas.
|
|
|
|
| 21 |
Quoniam hæc dicit Dominus Deus:
Quod etsi quatuor judicia mea pessima,
gladium, et famem, ac bestias malas, et pestilentiam,
immisero in Jerusalem,
ut interficiam de ea hominem et pecus,
|
|
|
|
| 22 |
tamen relinquetur in ea salvatio educentium filios et filias:
ecce ipsi ingredientur ad vos,
et videbitis viam eorum et adinventiones eorum,
et consolabimini super malo quod induxi in Jerus |
|
|
|
| 23 |
Et consolabuntur vos,
cum videritis viam eorum
et adinventiones eorum:
et cognoscetis quod non frustra fecerim omnia quæ feci in ea,
ait Dominus Deus. |
|
|
|