| 
		
		| 5 | 
		JEREMIAS PROPHETA | 
		Jeremiah - Wycliffe Bible(14c) | 
		Jeremias - Douay Rheims(17c) | 
		Reference | 
		
  | 
		
			| 1 | 
			Circuite vias Jerusalem, 
et aspicite, et considerate, 
et quærite in plateis ejus, 
an inveniatis virum facientem judicium, 
et quærentem fidem: 
et propitius ero ei. 
 | 
			 | 
			 | 
			The sin of Jerusalem. Jr.5.1-11 | 
		
			| 2 | 
			Quod si etiam: Vivit Dominus, dixerint, 
et hoc falso jurabunt. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 3 | 
			Domine, oculi tui respiciunt fidem: 
percussisti eos, et non doluerunt; 
attrivisti eos, et renuerunt accipere disciplinam: 
induraverunt facies suas supra petram, 
et noluerunt reverti. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 4 | 
			Ego autem dixi: Forsitan pauperes sunt et stulti, 
ignorantes viam Domini, 
judicium Dei sui. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 5 | 
			Ibo igitur ad optimates, et loquar eis: 
ipsi enim cognoverunt viam Domini, 
judicium Dei sui: 
et ecce magis hi simul confregerunt jugum; 
ruperunt vincula. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 6 | 
			Idcirco percussit eos leo de silva; 
lupus ad vesperam vastavit eos: 
pardus vigilans super civitates eorum: 
omnis qui egressus fuerit ex eis capietur: 
quia multiplicatæ sunt prævaricationes eorum; 
confortatæ sunt aversiones eorum. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 7 | 
			Super quo propitius tibi esse potero? 
filii tui dereliquerunt me, 
et jurant in his qui non sunt dii. 
Saturavi eos, et mœchati sunt, 
et in domo meretricis luxuriabantur. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 8 | 
			Equi amatores et emissarii facti sunt: 
unusquisque ad uxorem proximi sui hinniebat. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 9 | 
			Numquid super his non visitabo, dicit Dominus, 
et in gente tali non ulciscetur anima mea? 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 10 | 
			Ascendite muros ejus, et dissipate: 
consummationem autem nolite facere: 
auferte propagines ejus, 
quia non sunt Domini. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 11 | 
			Prævaricatione enim prævaricata est in me 
domus Israël, et domus Juda, ait Dominus. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 12 | 
			Negaverunt Dominum, et dixerunt: 
Non est ipse: neque veniet super nos malum: 
gladium et famem non videbimus. 
 | 
			 | 
			 | 
			The LORD rejects Israel. Jr.5.12-19 | 
		
			| 13 | 
			Prophetæ fuerunt in ventum locuti, 
et responsum non fuit in eis: 
hæc ergo evenient illis. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 14 | 
			Hæc dicit Dominus Deus exercituum: 
Quia locuti estis verbum istud, 
ecce ego do verba mea in ore tuo in ignem, 
et populum istum in ligna, 
et vorabit eos. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 15 | 
			Ecce ego adducam super vos gentem de longinquo, 
domus Israël, ait Dominus: 
gentem robustam, 
gentem antiquam, 
gentem cujus ignorabis linguam, 
nec intelliges quid loquatur. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 16 | 
			Pharetra ejus quasi sepulchrum patens; 
universi fortes. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 17 | 
			Et comedet segetes tuas et panem tuum; 
devorabit filios tuos et filias tuas; 
comedet gregem tuum et armenta tua; 
comedet vineam tuam et ficum tuam: 
et conteret urbes munitas tuas, 
in quibus tu habes fiduciam, gladio. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 18 | 
			Verumtamen in diebus illis, ait Dominus, 
non faciam vos in consummationem. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 19 | 
			Quod si dixeritis: 
Quare fecit nobis Dominus Deus noster hæc omnia? 
dices ad eos: 
Sicut dereliquistis me, 
et servistis deo alieno in terra vestra, 
sic servietis alienis in terra non vestra. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 20 | 
			Annuntiate hoc domui Jacob, 
et auditum facite in Juda, dicentes: 
 | 
			 | 
			 | 
			God warns his people. Jr.5.20-31 | 
		
			| 21 | 
			Audi, popule stulte, qui non habes cor: 
qui habentes oculos, non videtis; 
et aures, et non auditis. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 22 | 
			Me ergo non timebitis, ait Dominus, 
et a facie mea non dolebitis? 
qui posui arenam terminum mari, 
præceptum sempiternum quod non præteribit: 
et commovebuntur, et non poterunt; 
et intumescent fluctus ejus, et non transibunt illud. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 23 | 
			Populo autem huic factum est cor incredulum et exasperans: 
recesserunt, et abierunt. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 24 | 
			Et non dixerunt in corde suo: 
Metuamus Dominum Deum nostrum, 
qui dat nobis pluviam temporaneam et serotinam in tempore suo, 
plenitudinem annuæ messis custodientem nobis. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 25 | 
			Iniquitates vestræ declinaverunt hæc, 
et peccata vestra prohibuerunt bonum a vobis: 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 26 | 
			quia inventi sunt in populo meo impii insidiantes quasi aucupes, 
laqueos ponentes et pedicas ad capiendos viros. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 27 | 
			Sicut decipula plena avibus, 
sic domus eorum plenæ dolo: 
ideo magnificati sunt et ditati. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 28 | 
			Incrassati sunt et impinguati, 
et præterierunt sermones meos pessime. 
Causam viduæ non judicaverunt, 
causam pupilli non direxerunt, 
et judicium pauperum non judicaverunt. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 29 | 
			Numquid super his non visitabo, dicit Dominus, 
aut super gentem hujuscemodi non ulciscetur anima mea? 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 30 | 
			Stupor et mirabilia facta sunt in terra: 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 31 | 
			prophetæ prophetabant mendacium, 
et sacerdotes applaudebant manibus suis, 
et populus meus dilexit talia. 
Quid igitur fiet in novissimo ejus? | 
			 | 
			 | 
			  |