| 
		
		| 42 | 
		JEREMIAS PROPHETA | 
		Jeremiah - Wycliffe Bible(14c) | 
		Jeremias - Douay Rheims(17c) | 
		Reference | 
		
  | 
		
			| 1 | 
			Et accesserunt omnes principes bellatorum, et Johanan filius Caree, et Jezonias filius Osaiæ, et reliquum vulgus, a parvo usque ad magnum, | 
			 | 
			 | 
			Jeremiah & the Rechabites. Jr.35.1-19 | 
		
			| 2 | 
			dixeruntque ad Jeremiam prophetam: Cadat oratio nostra in conspectu tuo, et ora pro nobis ad Dominum Deum tuum, pro universis reliquiis istis, quia derelicti sumus pauci de pluribus, sicut oculi tui nos intuentur: | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 3 | 
			et annuntiet nobis Dominus Deus tuus viam per quam pergamus, et verbum quod faciamus. | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 4 | 
			Dixit autem ad eos Jeremias propheta: Audivi. Ecce ego oro ad Dominum Deum vestrum secundum verba vestra: omne verbum quodcumque responderit mihi indicabo vobis, nec celabo vos quidquam. | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 5 | 
			Et illi dixerunt ad Jeremiam: Sit Dominus inter nos testis veritatis et fidei, si non juxta omne verbum in quo miserit te Dominus Deus tuus ad nos, sic faciemus: | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 6 | 
			sive bonum est, sive malum, voci Domini Dei nostri, ad quem mittimus te, obediemus, ut bene sit nobis cum audierimus vocem Domini Dei nostri. | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 7 | 
			Cum autem completi essent decem dies, factum est verbum Domini ad Jeremiam, | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 8 | 
			vocavitque Johanan filium Caree, et omnes principes bellatorum qui erant cum eo, et universum populum, a minimo usque ad magnum. | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 9 | 
			Et dixit ad eos: Hæc dicit Dominus Deus Israël, ad quem misistis me ut prosternerem preces vestras in conspectu ejus: | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 10 | 
			Si quiescentes manseritis in terra hac, ædificabo vos, et non destruam: plantabo, et non evellam: jam enim placatus sum super malo quod feci vobis. | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 11 | 
			Nolite timere a facie regis Babylonis, quem vos pavidi formidatis: nolite metuere eum, dicit Dominus, quia vobiscum sum ego ut salvos vos faciam, et eruam de manu ejus: | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 12 | 
			et dabo vobis misericordias, et miserebor vestri, et habitare vos faciam in terra vestra. | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 13 | 
			Si autem dixeritis vos: Non habitabimus in terra ista, nec audiemus vocem Domini Dei nostri, | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 14 | 
			dicentes: Nequaquam, sed ad terram Ægypti pergemus, ubi non videbimus bellum, et clangorem tubæ non audiemus, et famem non sustinebimus, et ibi habitabimus: | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 15 | 
			propter hoc nunc audite verbum Domini, reliquiæ Juda: Hæc dicit Dominus exercituum, Deus Israël: Si posueritis faciem vestram ut ingrediamini Ægyptum, et intraveritis ut ibi habitetis, | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 16 | 
			gladius quem vos formidatis ibi comprehendet vos in terra Ægypti: et fames, pro qua estis solliciti, adhærebit vobis in Ægypto, et ibi moriemini. | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 17 | 
			Omnesque viri qui posuerunt faciem suam ut ingrediantur Ægyptum, ut habitent ibi, morientur gladio, et fame, et peste: nullus de eis remanebit, nec effugiet a facie mali quod ego afferam super eos. | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 18 | 
			Quia hæc dicit Dominus exercituum, Deus Israël: Sicut conflatus est furor meus et indignatio mea super habitatores Jerusalem, sic conflabitur indignatio mea super vos cum ingressi fueritis Ægyptum: et eritis in jusjurandum, et in stuporem, et i | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 19 | 
			Verbum Domini super vos, reliquiæ Juda: Nolite intrare Ægyptum: scientes scietis, quia obtestatus sum vos hodie, | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 20 | 
			quia decepistis animas vestras. Vos enim misistis me ad Dominum Deum nostrum, dicentes: Ora pro nobis ad Dominum Deum nostrum, et juxta omnia quæcumque dixerit tibi Dominus Deus noster, sic annuntia nobis, et faciemus. | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 21 | 
			Et annuntiavi vobis hodie, et non audistis vocem Domini Dei vestri super universis pro quibus misit me ad vos. | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 22 | 
			Nunc ergo scientes scietis quia gladio, et fame, et peste moriemini in loco ad quem voluistis intrare ut habitaretis ibi. | 
			 | 
			 | 
			  |