|
| 4 |
JEREMIAS PROPHETA |
Jeremiah - Wycliffe Bible(14c) |
Jeremias - Douay Rheims(17c) |
Reference |
|
| 1 |
Si reverteris, Israël, ait Dominus,
ad me convertere:
si abstuleris offendicula tua a facie mea,
non commoveberis.
|
|
|
A call to repentance. Jr.4.1-4 |
| 2 |
Et jurabis: Vivit Dominus in veritate, et in judicio, et in justitia:
et benedicent eum gentes,
ipsumque laudabunt.
|
|
|
|
| 3 |
Hæc enim dicit Dominus viro Juda et Jerusalem:
Novate vobis novale,
et nolite serere super spinas.
|
|
|
|
| 4 |
Circumcidimini Domino,
et auferte præputia cordium vestrorum,
viri Juda, et habitatores Jerusalem:
ne forte egrediatur ut ignis indignatio mea,
et succendatur, et non sit qui extinguat,
propter malitiam cogitationum vestrarum. |
|
|
|
| 5 |
Annuntiate in Juda, et in Jerusalem auditum facite:
loquimini, et canite tuba in terra,
clamate fortiter, et dicite:
Congregamini, et ingrediamur civitates munitas.
|
|
|
Judah threatened with invasion. Jr.4.5-12 |
| 6 |
Levate signum in Sion;
confortamini, nolite stare:
quia malum ego adduco ab aquilone,
et contritionem magnam.
|
|
|
|
| 7 |
Ascendit leo de cubili suo,
et prædo gentium se levavit:
egressus est de loco suo ut ponat terram tuam in solitudinem:
civitates tuæ vastabuntur,
remanentes absque habitatore.
|
|
|
|
| 8 |
Super hoc accingite vos ciliciis;
plangite, et ululate:
quia non est aversa ira furoris Domini a nobis.
|
|
|
|
| 9 |
Et erit in die illa, dicit Dominus:
peribit cor regis, et cor principum,
et obstupescent sacerdotes,
et prophetæ consternabuntur. |
|
|
|
| 10 |
Et dixi: Heu ! heu ! heu ! Domine Deus,
ergone decepisti populum istum et Jerusalem,
dicens: Pax erit vobis:
et ecce pervenit gladius usque ad animam? |
|
|
|
| 11 |
In tempore illo dicetur populo huic et Jerusalem:
Ventus urens in viis quæ sunt in deserto viæ filiæ populi mei,
non ad ventilandum et ad purgandum.
|
|
|
|
| 12 |
Spiritus plenus ex his veniet mihi,
et nunc ego loquar judicia mea cum eis.
|
|
|
|
| 13 |
Ecce quasi nubes ascendet,
et quasi tempestas currus ejus:
velociores aquilis equi illius.
Væ nobis, quoniam vastati sumus.
|
|
|
Judah surrounded by enemies. Jr.4.13-18 |
| 14 |
Lava a malitia cor tuum, Jerusalem, ut salva fias:
usquequo morabuntur in te cogitationes noxiæ?
|
|
|
|
| 15 |
Vox enim annuntiantis a Dan,
et notum facientis idolum de monte Ephraim.
|
|
|
|
| 16 |
Dicite gentibus: Ecce auditum est in Jerusalem
custodes venire de terra longinqua,
et dare super civitates Juda vocem suam:
|
|
|
|
| 17 |
quasi custodes agrorum facti sunt super eam in gyro,
quia me ad iracundiam provocavit, dicit Dominus.
|
|
|
|
| 18 |
Viæ tuæ et cogitationes tuæ fecerunt hæc tibi:
ista malitia tua, quia amara,
quia tetigit cor tuum.
|
|
|
|
| 19 |
Ventrem meum, ventrem meum doleo;
sensus cordis mei turbati sunt in me.
Non tacebo, quoniam vocem buccinæ audivit anima mea,
clamorem prælii.
|
|
|
Jeremiah's sorrow for his people. Jr.4.19-22 |
| 20 |
Contritio super contritionem vocata est,
et vastata est omnis terra:
repente vastata sunt tabernacula mea;
subito pelles meæ.
|
|
|
|
| 21 |
Usquequo videbo fugientem;
audiam vocem buccinæ?
|
|
|
|
| 22 |
Quia stultus populus meus me non cognovit:
filii insipientes sunt et vecordes:
sapientes sunt ut faciant mala,
bene autem facere nescierunt.
|
|
|
|
| 23 |
Aspexi terram, et ecce vacua erat et nihili;
et cælos, et non erat lux in eis.
|
|
|
A vision of coming destruction. Jr.4.23-31 |
| 24 |
Vidi montes, et ecce movebantur:
et omnes colles conturbati sunt.
|
|
|
|
| 25 |
Intuitus sum, et non erat homo:
et omne volatile cæli recessit.
|
|
|
|
| 26 |
Aspexi, et ecce Carmelus desertus,
et omnes urbes ejus destructæ sunt a facie Domini,
et a facie iræ furoris ejus.
|
|
|
|
| 27 |
Hæc enim dicit Dominus:
Deserta erit omnis terra,
sed tamen consummationem non faciam.
|
|
|
|
| 28 |
Lugebit terra, et mœrebunt cæli desuper,
eo quod locutus sum.
Cogitavi, et non pœnituit me,
nec aversus sum ab eo.
|
|
|
|
| 29 |
A voce equitis et mittentis sagittam fugit omnis civitas:
ingressi sunt ardua, et ascenderunt rupes:
universæ urbes derelictæ sunt,
et non habitat in eis homo.
|
|
|
|
| 30 |
Tu autem vastata, quid facies?
cum vestieris te coccino,
cum ornata fueris monili aureo,
et pinxeris stibio oculos tuos,
frustra componeris:
contempserunt te amatores tui;
animam tuam quærent.
|
|
|
|
| 31 |
Vocem enim quasi parturientis audivi,
angustias ut puerperæ:
vox filiæ Sion intermorientis,
expandentisque manus suas:
Væ mihi, quia defecit anima mea propter interfectos ! |
|
|
|