|
| 48 |
JEREMIAS PROPHETA |
Jeremiah - Wycliffe Bible(14c) |
Jeremias - Douay Rheims(17c) |
Reference |
|
| 1 |
Ad Moab. Hæc dicit Dominus exercituum, Deus Israël:
Væ super Nabo, quoniam vastata est, et confusa !
capta est Cariathaim, confusa est fortis, et tremuit.
|
|
|
|
| 2 |
Non est ultra exsultatio in Moab contra Hesebon:
cogitaverunt malum: Venite, et disperdamus eam de gente.
Ergo silens conticesces, sequeturque te gladius.
|
|
|
|
| 3 |
Vox clamoris de Oronaim, vastitas et contritio magna.
|
|
|
|
| 4 |
Contrita est Moab: annuntiate clamorem parvulis ejus.
|
|
|
|
| 5 |
Per ascensum enim Luith
plorans ascendet in fletu,
quoniam in descensu Oronaim
hostes ululatum contritionis audierunt.
|
|
|
|
| 6 |
Fugite, salvate animas vestras,
et eritis quasi myricæ in deserto:
|
|
|
|
| 7 |
pro eo enim quod habuisti fiduciam
in munitionibus tuis et in thesauris tuis,
tu quoque capieris:
et ibit Chamos in transmigrationem,
sacerdotes ejus et principes ejus simul.
|
|
|
|
| 8 |
Et veniet prædo ad omnem urbem,
et urbs nulla salvabitur:
et peribunt valles,
et dissipabuntur campestria,
quoniam dixit Dominus:
|
|
|
|
| 9 |
Date florem Moab, quia florens egredietur:
et civitates ejus desertæ erunt, et inhabitabiles.
|
|
|
|
| 10 |
Maledictus qui facit opus Domini fraudulenter,
et maledictus qui prohibet gladium suum a sanguine.
|
|
|
|
| 11 |
Fertilis fuit Moab ab adolescentia sua,
et requievit in fæcibus suis:
nec transfusus est de vase in vas,
et in transmigrationem non abiit:
idcirco permansit gustus ejus in eo,
et odor ejus non est immutatus.
|
|
|
|
| 12 |
Propterea ecce dies veniunt, dicit Dominus,
et mittam ei ordinatores et stratores laguncularum:
et sternent eum, et vasa ejus exhaurient,
et lagunculas eorum collident.
|
|
|
|
| 13 |
Et confundetur Moab a Chamos
sicut confusa est domus Israël a Bethel,
in qua habebat fiduciam.
|
|
|
|
| 14 |
Quomodo dicitis: Fortes sumus,
et viri robusti ad præliandum?
|
|
|
|
| 15 |
Vastata est Moab, et civitates illius succiderunt,
et electi juvenes ejus descenderunt in occisionem, ait Rex:
Dominus exercituum nomen ejus.
|
|
|
|
| 16 |
Prope est interitus Moab ut veniat,
et malum ejus velociter accurret nimis.
|
|
|
|
| 17 |
Consolamini eum, omnes qui estis in circuitu ejus:
et universi qui scitis nomen ejus, dicite:
Quomodo confracta est virga fortis,
baculus gloriosus?
|
|
|
|
| 18 |
Descende de gloria, et sede in siti,
habitatio filiæ Dibon,
quoniam vastator Moab ascendit ad te:
dissipavit munitiones tuas.
|
|
|
|
| 19 |
In via sta, et prospice,
habitatio Aroër:
interroga fugientem,
et ei qui evasit dic: Quid accidit?
|
|
|
|
| 20 |
Confusus est Moab, quoniam victus est.
Ululate, et clamate:
annuntiate in Arnon,
quoniam vastata est Moab,
|
|
|
|
| 21 |
et judicium venit ad terram campestrem,
super Helon, et super Jasa,
et super Mephaath, |
|
|
|
| 22 |
et super Dibon,
et super Nabo, et super domum Deblathaim,
|
|
|
|
| 23 |
et super Cariathaim, et super Bethgamul,
et super Bethmaon, |
|
|
|
| 24 |
et super Carioth,
et super Bosra, et super omnes civitates terræ Moab,
quæ longe et quæ prope sunt.
|
|
|
|
| 25 |
Abscissum est cornu Moab,
et brachium ejus contritum est, ait Dominus.
|
|
|
|
| 26 |
Inebriate eum, quoniam contra Dominum erectus est:
et allidet manum Moab in vomitu suo,
et erit in derisum etiam ipse.
|
|
|
Moab will be humbled. Jr.48.26-39 |
| 27 |
Fuit enim in derisum tibi Israël:
quasi inter fures reperisses eum:
propter verba ergo tua quæ adversum illum locutus es,
captivus duceris.
|
|
|
|
| 28 |
Relinquite civitates, et habitate in petra, habitatores Moab:
et estote quasi columba nidificans in summo ore foraminis.
|
|
|
|
| 29 |
Audivimus superbiam Moab: superbus est valde:
sublimitatem ejus, et arrogantiam,
et superbiam, et altitudinem cordis ejus.
|
|
|
|
| 30 |
Ego scio, ait Dominus, jactantiam ejus,
et quod non sit juxta eam virtus ejus,
nec juxta quod poterat conata sit facere.
|
|
|
|
| 31 |
Ideo super Moab ejulabo,
et ad Moab universam clamabo,
ad viros muri fictilis lamentantes:
|
|
|
|
| 32 |
de planctu Jazer plorabo tibi, vinea Sabama.
Propagines tuæ transierunt mare;
usque ad mare Jazer pervenerunt:
super messem tuam et vindemiam tuam prædo irruit.
|
|
|
|
| 33 |
Ablata est lætitia et exsultatio
de Carmelo et de terra Moab,
et vinum de torcularibus sustuli:
nequaquam calcator uvæ solitum celeuma cantabit.
|
|
|
|
| 34 |
De clamore Hesebon usque Eleale et Jasa, dederunt vocem suam;
a Segor usque ad Oronaim, vitula conternante:
aquæ quoque Nemrim pessimæ erunt.
|
|
|
|
| 35 |
Et auferam de Moab, ait Dominus,
offerentem in excelsis,
et sacrificantem diis ejus.
|
|
|
|
| 36 |
Propterea cor meum ad Moab quasi tibiæ resonabit,
et cor meum ad viros muri fictilis dabit sonitum tibiarum:
quia plus fecit quam potuit,
idcirco perierunt.
|
|
|
|
| 37 |
Omne enim caput calvitium,
et omnis barba rasa erit:
in cunctis manibus colligatio,
et super omne dorsum cilicium:
|
|
|
|
| 38 |
super omnia tecta Moab, et in plateis ejus,
omnis planctus:
quoniam contrivi Moab
sicut vas inutile, ait Dominus.
|
|
|
|
| 39 |
Quomodo victa est, et ululaverunt?
quomodo dejecit cervicem Moab, et confusus est?
eritque Moab in derisum, et in exemplum omnibus in circuitu suo.
|
|
|
|
| 40 |
Hæc dicit Dominus:
Ecce quasi aquila volabit,
et extendet alas suas ad Moab.
|
|
|
No escape for Moab. Jr.48.40-47 |
| 41 |
Capta est Carioth, et munitiones comprehensæ sunt:
et erit cor fortium Moab in die illa
sicut cor mulieris parturientis,
|
|
|
|
| 42 |
et cessabit Moab esse populus,
quoniam contra Dominum gloriatus est.
|
|
|
|
| 43 |
Pavor, et fovea,
et laqueus super te,
o habitator Moab, dicit Dominus.
|
|
|
|
| 44 |
Qui fugerit a facie pavoris cadet in foveam,
et qui conscenderit de fovea capietur laqueo:
adducam enim super Moab annum visitationis eorum, ait Dominus.
|
|
|
|
| 45 |
In umbra Hesebon steterunt de laqueo fugientes,
quia ignis egressus est de Hesebon,
et flamma de medio Seon:
et devorabit partem Moab,
et verticem filiorum tumultus.
|
|
|
|
| 46 |
Væ tibi, Moab:
periisti, popule Chamos,
quia comprehensi sunt filii tui
et filiæ tuæ in captivitatem.
|
|
|
|
| 47 |
Et convertam captivitatem Moab in novissimis diebus, ait Dominus. Hucusque judicia Moab. |
|
|
|