| 
		
		| 10 | 
		JEREMIAS PROPHETA | 
		Jeremiah - Wycliffe Bible(14c) | 
		Jeremias - Douay Rheims(17c) | 
		Reference | 
		
  | 
		
			| 1 | 
			Audite verbum quod locutus est Dominus super vos, domus Israël. 
 | 
			 | 
			 | 
			Idolatry & true worship. Jr.10.1-11 | 
		
			| 2 | 
			Hæc dicit Dominus: 
Juxta vias gentium nolite discere, 
et a signis cæli nolite metuere, quæ timent gentes, 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 3 | 
			quia leges populorum vanæ sunt. 
Quia lignum de saltu præcidit opus manus artificis in ascia: 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 4 | 
			argento et auro decoravit illud: 
clavis et malleis compegit, ut non dissolvatur: 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 5 | 
			in similitudinem palmæ fabricata sunt, 
et non loquentur: 
portata tollentur, 
quia incedere non valent. 
Nolite ergo timere ea, 
quia nec male possunt facere, nec bene. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 6 | 
			Non est similis tui, Domine: 
magnus es tu, 
et magnum nomen tuum in fortitudine. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 7 | 
			Quis non timebit te, o Rex gentium? 
tuum est enim decus: 
inter cunctos sapientes gentium, 
et in universis regnis eorum, 
nullus est similis tui. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 8 | 
			Pariter insipientes et fatui probabuntur: 
doctrina vanitatis eorum lignum est. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 9 | 
			Argentum involutum de Tharsis affertur, 
et aurum de Ophaz: 
opus artificis et manus ærarii. 
Hyacinthus et purpura indumentum eorum: 
opus artificum universa hæc. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 10 | 
			Dominus autem Deus verus est, 
ipse Deus vivens, 
et rex sempiternus. 
Ab indignatione ejus commovebitur terra, 
et non sustinebunt gentes comminationem ejus. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 11 | 
			Sic ergo dicetis eis: 
Dii qui cælos et terram non fecerunt, 
pereant de terra et de his quæ sub cælo sunt ! 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 12 | 
			Qui facit terram in fortitudine sua, 
præparat orbem in sapientia sua, 
et prudentia sua extendit cælos: 
 | 
			 | 
			 | 
			A hymn of praise. Jr.10.12-16 | 
		
			| 13 | 
			ad vocem suam dat multitudinem aquarum in cælo, 
et elevat nebulas ab extremitatibus terræ: 
fulgura in pluviam facit, 
et educit ventum de thesauris suis. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 14 | 
			Stultus factus est omnis homo a scientia: 
confusus est artifex omnis in sculptili, 
quoniam falsum est quod conflavit, 
et non est spiritus in eis. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 15 | 
			Vana sunt, et opus risu dignum: 
in tempore visitationis suæ peribunt. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 16 | 
			Non est his similis pars Jacob: 
qui enim formavit omnia, ipse est, 
et Israël virga hæreditatis ejus: 
Dominus exercituum nomen illi. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 17 | 
			Congrega de terra confusionem tuam, 
quæ habitas in obsidione: 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 18 | 
			quia hæc dicit Dominus: 
Ecce ego longe projiciam habitatores terræ in hac vice, 
et tribulabo eos ita ut inveniantur. 
 | 
			 | 
			 | 
			Coming exile. Jr.10.18-25 | 
		
			| 19 | 
			Væ mihi super contritione mea: 
pessima plaga mea. 
Ego autem dixi: 
Plane hæc infirmitas mea est, et portabo illam. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 20 | 
			Tabernaculum meum vastatum est; 
omnes funiculi mei dirupti sunt: 
filii mei exierunt a me, et non subsistunt. 
Non est qui extendat ultra tentorium meum, 
et erigat pelles meas. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 21 | 
			Quia stulte egerunt pastores, 
et Dominum non quæsierunt: 
propterea non intellexerunt, 
et omnis grex eorum dispersus est. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 22 | 
			Vox auditionis ecce venit, 
et commotio magna de terra aquilonis: 
ut ponat civitates Juda solitudinem, 
et habitaculum draconum. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 23 | 
			Scio, Domine, 
quia non est hominis via ejus, 
nec viri est ut ambulet, 
et dirigat gressus suos. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 24 | 
			Corripe me, Domine, verumtamen in judicio, 
et non in furore tuo, ne forte ad nihilum redigas me. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 25 | 
			Effunde indignationem tuam super gentes quæ non cognoverunt te, 
et super provincias quæ nomen tuum non invocaverunt: 
quia comederunt Jacob, et devoraverunt eum, 
et consumpserunt illum, et decus ejus dissipaverunt. | 
			 | 
			 | 
			  |