| 
		
		| 14 | 
		JEREMIAS PROPHETA | 
		Jeremiah - Wycliffe Bible(14c) | 
		Jeremias - Douay Rheims(17c) | 
		Reference | 
		
  | 
		
			| 1 | 
			Quod factum est verbum Domini ad Jeremiam, de sermonibus siccitatis. | 
			 | 
			 | 
			The terrible drought. Jr.14.1-18 | 
		
			| 2 | 
			Luxit Judæa, et portæ ejus corruerunt, 
et obscuratæ sunt in terra, 
et clamor Jerusalem ascendit. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 3 | 
			Majores miserunt minores suos ad aquam: 
venerunt ad hauriendum. 
Non invenerunt aquam: 
reportaverunt vasa sua vacua. 
Confusi sunt, et afflicti, 
et operuerunt capita sua. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 4 | 
			Propter terræ vastitatem, 
quia non venit pluvia in terram, 
confusi sunt agricolæ: 
operuerunt capita sua. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 5 | 
			Nam et cerva in agro peperit, et reliquit, 
quia non erat herba. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 6 | 
			Et onagri steterunt in rupibus; 
traxerunt ventum quasi dracones: 
defecerunt oculi eorum, 
quia non erat herba. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 7 | 
			Si iniquitates nostræ responderint nobis, Domine, 
fac propter nomen tuum: 
quoniam multæ sunt aversiones nostræ: 
tibi peccavimus. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 8 | 
			Exspectatio Israël, 
salvator ejus in tempore tribulationis, 
quare quasi colonus futurus es in terra, 
et quasi viator declinans ad manendum? 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 9 | 
			quare futurus es velut vir vagus, 
ut fortis qui non potest salvare? 
Tu autem in nobis es, Domine, 
et nomen tuum invocatum est super nos: 
ne derelinquas nos. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 10 | 
			Hæc dicit Dominus populo huic, 
qui dilexit movere pedes suos, 
et non quievit, 
et Domino non placuit: 
Nunc recordabitur iniquitatum eorum, 
et visitabit peccata eorum. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 11 | 
			Et dixit Dominus ad me: 
Noli orare pro populo isto in bonum. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 12 | 
			Cum jejunaverint, 
non exaudiam preces eorum, 
et si obtulerint holocautomata et victimas, 
non suscipiam ea: 
quoniam gladio, et fame, et peste consumam eos. | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 13 | 
			Et dixi:  A, a, a, Domine Deus: 
prophetæ dicunt eis: 
Non videbitis gladium, 
et fames non erit in vobis: 
sed pacem veram dabit vobis in loco isto. | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 14 | 
			Et dicit Dominus ad me:  Falso prophetæ vaticinantur in nomine meo: 
non misi eos, et non præcepi eis, 
neque locutus sum ad eos. 
Visionem mendacem, et divinationem, 
et fraudulentiam, et seductionem cordis sui, 
rophetant vobis. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 15 | 
			Idcirco hæc dicit Dominus 
de prophetis qui prophetant in nomine meo, 
quos ego non misi, dicentes: 
Gladius et fames non erit in terra hac: 
In gladio et fame consumentur prophetæ illi. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 16 | 
			Et populi quibus prophetant 
erunt projecti in viis Jerusalem 
præ fame et gladio, 
et non erit qui sepeliat eos: 
ipsi et uxores eorum, 
filii et filiæ eorum: 
et effundam super eos malum suum. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 17 | 
			Et dices ad eos verbum istud: 
Deducant oculi mei lacrimam per noctem et diem, 
et non taceant, 
quoniam contritione magna 
contrita est virgo filia populi mei, 
plaga pessima vehementer. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 18 | 
			Si egressus fuero ad agros, 
ecce occisi gladio: 
et si introiero in civitatem, 
ecce attenuati fame. 
Propheta quoque et sacerdos abierunt in terram quam ignorabant. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 19 | 
			Numquid projiciens abjecisti Judam? 
aut Sion abominata est anima tua? 
quare ergo percussisti nos ita ut nulla sit sanitas? 
Exspectavimus pacem, 
et non est bonum: 
et tempus curationis, 
et ecce turbatio. 
 | 
			 | 
			 | 
			The people plead with the LORD. Jr.14.19-22 | 
		
			| 20 | 
			Cognovimus, Domine, impietates nostras, 
iniquitates patrum nostrorum, 
quia peccavimus tibi. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 21 | 
			Ne des nos in opprobrium, propter nomen tuum, 
neque facias nobis contumeliam solii gloriæ tuæ: 
recordare, ne irritum facias fœdus tuum nobiscum. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 22 | 
			Numquid sunt in sculptilibus gentium qui pluant? 
aut cæli possunt dare imbres? 
nonne tu es Dominus Deus noster, quem exspectavimus? 
tu enim fecisti omnia hæc. | 
			 | 
			 | 
			  |