| 
		
		| 23 | 
		JEREMIAS PROPHETA | 
		Jeremiah - Wycliffe Bible(14c) | 
		Jeremias - Douay Rheims(17c) | 
		Reference | 
		
  | 
		
			| 1 | 
			Væ pastoribus qui disperdunt et dilacerant 
gregem pascuæ meæ ! dicit Dominus. 
 | 
			 | 
			 | 
			Hope for the Future. Jr.23.1-8 | 
		
			| 2 | 
			Ideo hæc dicit Dominus Deus Israël 
ad pastores qui pascunt populum meum: 
Vos dispersistis gregem meum, 
et ejecistis eos, et non visitastis eos: 
ecce ego visitabo super vos 
malitiam studiorum vestrorum, ait Dominus. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 3 | 
			Et ego congregabo reliquias gregis mei 
de omnibus terris ad quas ejecero eos illuc: 
et convertam eos ad rura sua, 
et crescent et multiplicabuntur. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 4 | 
			Et suscitabo super eos pastores, et pascent eos: 
non formidabunt ultra, et non pavebunt, 
et nullus quæretur ex numero, dicit Dominus.  | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 5 | 
			Ecce dies veniunt, dicit Dominus, 
et suscitabo David germen justum: 
et regnabit rex, et sapiens erit, 
et faciet judicium et justitiam in terra. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 6 | 
			In diebus illis salvabitur Juda, 
et Israël habitabit confidenter: 
et hoc est nomen quod vocabunt eum: 
Dominus justus noster. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 7 | 
			Propter hoc ecce dies veniunt, dicit Dominus, 
et non dicent ultra: Vivit Dominus, 
qui eduxit filios Israël de terra Ægypti, 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 8 | 
			sed: Vivit Dominus, 
qui eduxit et adduxit semen domus Israël de terra aquilonis, 
et de cunctis terris ad quas ejeceram eos illuc, 
et habitabunt in terra sua.  | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 9 | 
			Ad prophetas:  Contritum est cor meum in medio mei; 
contremuerunt omnia ossa mea: 
factus sum quasi vir ebrius, 
et quasi homo madidus a vino, 
a facie Domini, 
et a facie verborum sanctorum ejus. 
 | 
			 | 
			 | 
			Jeremiah's message about the prophets. Jr.23.9-32 | 
		
			| 10 | 
			Quia adulteris repleta est terra, 
quia a facie maledictionis luxit terra, 
arefacta sunt arva deserti: 
factus est cursus eorum malus, 
et fortitudo eorum dissimilis. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 11 | 
			Propheta namque et sacerdos polluti sunt, 
et in domo mea inveni malum eorum, ait Dominus. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 12 | 
			Idcirco via eorum erit quasi lubricum in tenebris: 
impellentur enim, et corruent in ea: 
afferam enim super eos mala, 
annum visitationis eorum, ait Dominus. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 13 | 
			Et in prophetis Samariæ vidi fatuitatem: 
prophetabant in Baal, 
et decipiebant populum meum Israël. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 14 | 
			Et in prophetis Jerusalem vidi similitudinem adulterantium, 
et iter mendacii: 
et confortaverunt manus pessimorum, 
ut non converteretur unusquisque a malitia sua: 
facti sunt mihi omnes ut Sodoma, 
et habitatores ejusquasi Gomorrha. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 15 | 
			Propterea hæc dicit Dominus exercituum ad prophetas: 
Ecce ego cibabo eos absinthio, 
et potabo eos felle: 
a prophetis enim Jerusalem egressa est pollutio 
super omnem terram. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 16 | 
			Hæc dicit Dominus exercituum: 
Nolite audire verba prophetarum 
qui prophetant vobis, et decipiunt vos: 
visionem cordis sui loquuntur, 
non de ore Domini. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 17 | 
			Dicunt his qui blasphemant me: 
Locutus est Dominus: Pax erit vobis: 
et omni qui ambulat in pravitate cordis sui dixerunt: 
Non veniet super vos malum. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 18 | 
			Quis enim affuit in consilio Domini, 
et vidit, et audivit sermonem ejus? 
quis consideravit verbum illius, et audivit? 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 19 | 
			Ecce turbo Dominicæ indignationis egredietur, 
et tempestas erumpens super caput impiorum veniet. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 20 | 
			Non revertetur furor Domini, 
usque dum faciat et usque dum compleat cogitationem cordis sui: 
in novissimis diebus intelligetis consilium ejus. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 21 | 
			Non mittebam prophetas, 
et ipsi currebant: 
non loquebar ad eos, 
et ipsi prophetabant. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 22 | 
			Si stetissent in consilio meo, 
et nota fecissent verba mea populo meo, 
avertissem utique eos a via sua mala, 
et a cogitationibus suis pessimis. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 23 | 
			Putasne Deus e vicino ego sum, dicit Dominus, 
et non Deus de longe? 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 24 | 
			Si occultabitur vir in absconditis, 
et ego non videbo eum? dicit Dominus. 
Numquid non cælum et terram ego impleo? dicit Dominus. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 25 | 
			Audivi quæ dixerunt prophetæ 
prophetantes in nomine meo mendacium, 
atque dicentes: Somniavi, somniavi. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 26 | 
			Usquequo istud est in corde prophetarum vaticinantium mendacium, 
et prophetantium seductiones cordis sui? 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 27 | 
			Qui volunt facere ut obliviscatur populus meus nominis mei, 
propter somnia eorum quæ narrat unusquisque ad proximum suum, 
sicut obliti sunt patres eorum nominis mei propter Baal? 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 28 | 
			Propheta qui habet somnium, 
narret somnium: 
et qui habet sermonem meum, 
loquatur sermonem meum vere. 
Quid paleis ad triticum? dicit Dominus. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 29 | 
			Numquid non verba mea sunt quasi ignis, dicit Dominus, 
et quasi malleus conterens petram? 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 30 | 
			Propterea ecce ego ad prophetas, ait Dominus, 
qui furantur verba mea unusquisque a proximo suo. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 31 | 
			Ecce ego ad prophetas, ait Dominus, 
qui assumunt linguas suas, et aiunt: Dicit Dominus. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 32 | 
			Ecce ego ad prophetas somniantes mendacium, ait Dominus, 
qui narraverunt ea, et seduxerunt populum meum 
in mendacio suo et in miraculis suis, 
cum ego non misissem eos, nec mandassem eis: 
qui nihil profuerunt populo huic, dicit Dominus. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 33 | 
			Si igitur interrogaverit te populus iste, 
vel propheta, aut sacerdos, dicens: 
Quod est onus Domini? 
dices ad eos: Vos estis onus: 
projiciam quippe vos, dicit Dominus. 
 | 
			 | 
			 | 
			The LORD's burden. Jr.23.33-40 | 
		
			| 34 | 
			Et propheta, et sacerdos, et populus 
qui dicit: Onus Domini: 
visitabo super virum illum et super domum ejus. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 35 | 
			Hæc dicetis unusquisque ad proximum, 
et ad fratrem suum: 
Quid respondit Dominus? 
et quid locutus est Dominus? 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 36 | 
			Et onus Domini ultra non memorabitur: 
quia onus erit unicuique sermo suus, 
et pervertistis verba Dei viventis, 
Domini exercituum, Dei nostri. 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 37 | 
			Hæc dices ad prophetam: 
Quid respondit tibi Dominus? 
et quid locutus est Dominus? 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 38 | 
			Si autem onus Domini dixeritis, 
propter hoc hæc dicit Dominus: 
Quia dixistis sermonem istum: Onus Domini, 
et misi ad vos dicens: Nolite dicere: Onus Domini: 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 39 | 
			propterea ecce ego tollam vos portans, 
et derelinquam vos, 
et civitatem quam dedi vobis et patribus vestris, 
a facie mea: 
 | 
			 | 
			 | 
			  | 
		
			| 40 | 
			et dabo vos in opprobrium sempiternum, 
et in ignominiam æternam, 
quæ numquam oblivione delebitur. | 
			 | 
			 | 
			  |