|
| 6 |
1 MACHABEES |
1 Machabeis - Wycliffe Bible(14c) |
1 Machabees - Douay Rheims(17c) |
Reference |
|
| 1 |
Et rex Antiochus perambulabat superiores regiones, et audivit esse civitatem Elymaidem in Perside nobilissimam, et copiosam in argento et auro, |
|
|
Death of Antiochus IV Epiphanes. 1Mace.6.1-17 | 2Mace.1.11-17 | 2Mace.9.1-29 | 2Mace.10.9-11 |
| 2 |
templumque in ea locuples valde, et illic velamina aurea, et loricæ, et scuta, quæ reliquit Alexander Philippi rex Macedo, qui regnavit primus in Græcia. |
|
|
|
| 3 |
Et venit, et quærebat capere civitatem, et deprædari eam: et non potuit, quoniam innotuit sermo his qui erant in civitate: |
|
|
|
| 4 |
et insurrexerunt in prælium, et fugit inde, et abiit cum tristitia magna, et reversus est in Babyloniam. |
|
|
|
| 5 |
Et venit qui nuntiaret ei in Perside, quia fugata sunt castra quæ erant in terra Juda: |
|
|
|
| 6 |
et quia abiit Lysias cum virtute forti in primis, et fugatus est a facie Judæorum, et invaluerunt armis, et viribus, et spoliis multis, quæ ceperunt de castris, quæ exciderunt: |
|
|
|
| 7 |
et quia diruerunt abominationem, quam ædificaverat super altare quod erat in Jerusalem: et sanctificationem, sicut prius, circumdederunt muris excelsis, sed et Bethsuram civitatem suam. |
|
|
|
| 8 |
Et factum est ut audivit rex sermones istos, expavit, et commotus est valde: et decidit in lectum, et incidit in languorem præ tristitia, quia non factum est ei sicut cogitabat. |
|
|
|
| 9 |
Et erat illic per dies multos, quia renovata est in eo tristitia magna, et arbitratus est se mori. |
|
|
|
| 10 |
Et vocavit omnes amicos suos, et dixit illis: Recessit somnus ab oculis meis, et concidi, et corrui corde præ sollicitudine: |
|
|
|
| 11 |
et dixi in corde meo: In quantam tribulationem deveni, et in quos fluctus tristitiæ, in qua nunc sum: qui jucundus eram, et dilectus in potestate mea ! |
|
|
|
| 12 |
Nunc vero reminiscor malorum quæ feci in Jerusalem, unde et abstuli omnia spolia aurea et argentea quæ erant in ea, et misi auferre habitantes Judæam sine causa. |
|
|
|
| 13 |
Cognovi ergo quia propterea invenerunt me mala ista: et ecce pereo tristitia magna in terra aliena. |
|
|
|
| 14 |
Et vocavit Philippum, unum de amicis suis, et præposuit eum super universum regnum suum: |
|
|
|
| 15 |
et dedit ei diadema, et stolam suam, et annulum, ut adduceret Antiochum filium suum, et nutriret eum, et regnaret. |
|
|
|
| 16 |
Et mortuus est illic Antiochus rex anno centesimo quadragesimo nono. |
|
|
|
| 17 |
Et cognovit Lysias quoniam mortuus est rex, et constituit regnare Antiochum filium ejus, quem nutrivit adolescentem: et vocavit nomen ejus Eupator. |
|
|
|
| 18 |
Et hi qui erant in arce, concluserant Israël in circuitu sanctorum: et quærebant eis mala semper, et firmamentum gentium. |
|
|
The campaign of Antiochus V Eupator & Lysias. 1Mace.6.18-63 | 2Mace.13.1-26 | 2Mace.11.22-26 |
| 19 |
Et cogitavit Judas disperdere eos: et convocavit universum populum, ut obsiderent eos. |
|
|
|
| 20 |
Et convenerunt simul, et obsederunt eos anno centesimo quinquagesimo, et fecerunt ballistas et machinas. |
|
|
|
| 21 |
Et exierunt quidam ex eis qui obsidebantur: et adjunxerunt se illis aliqui impii ex Israël, |
|
|
|
| 22 |
et abierunt ad regem, et dixerunt: Quousque non facis judicium, et vindicas fratres nostros? |
|
|
|
| 23 |
Nos decrevimus servire patri tuo, et ambulare in præceptis ejus, et obsequi edictis ejus: |
|
|
|
| 24 |
et filii populi nostri propter hoc alienabant se a nobis, et quicumque inveniebantur ex nobis, interficiebantur, et hæreditates nostræ diripiebantur. |
|
|
|
| 25 |
Et non ad nos tantum extenderunt manum, sed et in omnes fines nostros: |
|
|
|
| 26 |
et ecce applicuerunt hodie ad arcem Jerusalem occupare eam, et munitionem Bethsuram munierunt: |
|
|
|
| 27 |
et nisi præveneris eos velocius, majora quam hæc facient, et non poteris obtinere eos. |
|
|
|
| 28 |
Et iratus est rex, ut hæc audivit: et convocavit omnes amicos suos, et principes exercitus sui, et eos qui super equites erant: |
|
|
|
| 29 |
sed et de regnis aliis et de insulis maritimis venerunt ad eum exercitus conductitii. |
|
|
|
| 30 |
Et erat numerus exercitus ejus, centum millia peditum, et viginti millia equitum, et elephanti triginta duo, docti ad prælium. |
|
|
|
| 31 |
Et venerunt per Idumæam, et applicuerunt ad Bethsuram, et pugnaverunt dies multos: et fecerunt machinas, et exierunt, et succenderunt eas igni, et pugnaverunt viriliter. |
|
|
|
| 32 |
Et recessit Judas ab arce, et movit castra ad Bethzacharam contra castra regis. |
|
|
|
| 33 |
Et surrexit rex ante lucem, et concitavit exercitus in impetum contra viam Bethzacharam: et comparaverunt se exercitus in prælium, et tubis cecinerunt: |
|
|
|
| 34 |
et elephantis ostenderunt sanguinem uvæ et mori, ad acuendos eos in prælium: |
|
|
|
| 35 |
et diviserunt bestias per legiones, et astiterunt singulis elephantis mille viri in loricis concatenatis, et galeæ æreæ in capitibus eorum: et quingenti equites ordinati unicuique bestiæ electi erant. |
|
|
|
| 36 |
Hi ante tempus, ubicumque erat bestia, ibi erant: et quocumque ibat, ibant, et non discedebant ab ea. |
|
|
|
| 37 |
Sed et turres ligneæ super eos firmæ protegentes super singulas bestias: et super eas machinæ: et super singulas viri virtutis triginta duo, qui pugnabant desuper: et Indus magister bestiæ. |
|
|
|
| 38 |
Et residuum equitatum hinc et inde statuit in duas partes, tubis exercitum commovere, et perurgere constipatos in legionibus ejus. |
|
|
|
| 39 |
Et ut refulsit sol in clypeos aureos et æreos, resplenduerunt montes ab eis, et resplenduerunt sicut lampades ignis. |
|
|
|
| 40 |
Et distincta est pars exercitus regis per montes excelsos, et alia per loca humilia: et ibant caute et ordinate. |
|
|
|
| 41 |
Et commovebantur omnes inhabitantes terram a voce multitudinis, et incessu turbæ, et collisione armorum: erat enim exercitus magnus valde, et fortis. |
|
|
|
| 42 |
Et appropiavit Judas et exercitus ejus in prælium, et ceciderunt de exercitu regis sexcenti viri. |
|
|
|
| 43 |
Et vidit Eleazar filius Saura unam de bestiis loricatam loricis regis: et erat eminens super ceteras bestias, et visum est ei quod in ea esset rex: |
|
|
|
| 44 |
et dedit se ut liberaret populum suum, et acquireret sibi nomen æternum. |
|
|
|
| 45 |
Et cucurrit ad eam audacter in medio legionis, interficiens a dextris et a sinistris, et cadebant ab eo huc atque illuc. |
|
|
|
| 46 |
Et ivit sub pedes elephantis, et supposuit se ei, et occidit eum: et cecidit in terram super ipsum, et mortuus est illic. |
|
|
|
| 47 |
Et videntes virtutem regis, et impetum exercitus ejus, diverterunt se ab eis. |
|
|
|
| 48 |
Castra autem regis ascenderunt contra eos in Jerusalem, et applicuerunt castra regis ad Judæam, et montem Sion. |
|
|
|
| 49 |
Et fecit pacem cum his qui erant in Bethsura: et exierunt de civitate, quia non erant eis ibi alimenta conclusis, quia sabbata erant terræ. |
|
|
|
| 50 |
Et comprehendit rex Bethsuram: et constituit illic custodiam servare eam. |
|
|
|
| 51 |
Et convertit castra ad locum sanctificationis dies multos: et statuit illic ballistas, et machinas, et ignis jacula, et tormenta ad lapides jactandos, et spicula, et scorpios ad mittendas sagittas, et fundibula. |
|
|
|
| 52 |
Fecerunt autem et ipsi machinas adversus machinas eorum, et pugnaverunt dies multos. |
|
|
|
| 53 |
Escæ autem non erant in civitate, eo quod septimus annus esset: et qui remanserant in Judæa de gentibus, consumpserant reliquias eorum, quæ repositæ fuerant. |
|
|
|
| 54 |
Et remanserunt in sanctis viri pauci, quoniam obtinuerat eos fames: et dispersi sunt unusquisque in locum suum. |
|
|
|
| 55 |
Et audivit Lysias quod Philippus, quem constituerat rex Antiochus cum adhuc viveret, ut nutriret Antiochum filium suum, et regnaret, |
|
|
|
| 56 |
reversus esset a Perside et Media, et exercitus qui abierat cum ipso, et quia quærebat suscipere regni negotia: |
|
|
|
| 57 |
festinavit ire, et dicere ad regem, et duces exercitus: Deficimus quotidie, et esca nobis modica est; et locus, quem obsidemus, est munitus, et incumbit nobis ordinare deregno. |
|
|
|
| 58 |
Nunc itaque demus dextras hominibus istis, et faciamus cum illis pacem, et cum omni gente eorum: |
|
|
|
| 59 |
et constituamus illis ut ambulent in legitimis suis sicut prius: propter legitima enim ipsorum, quæ despeximus, irati sunt, et fecerunt omnia hæc. |
|
|
|
| 60 |
Et placuit sermo in conspectu regis et principum: et misit ad eos pacem facere, et receperunt illam. |
|
|
|
| 61 |
Et juravit illis rex et principes, et exierunt de munitione. |
|
|
|
| 62 |
Et intravit rex montem Sion, et vidit munitionem loci: et rupit citius juramentum quod juravit, et mandavit destruere murum in gyro. |
|
|
|
| 63 |
Et discessit festinanter, et reversus est Antiochiam, et invenit Philippum dominantem civitati: et pugnavit adversus eum, et occupavit civitatem. |
|
|
|