|
5 |
1 MACHABEES |
1 Machabeis - Wycliffe Bible(14c) |
1 Machabees - Douay Rheims(17c) |
Reference |
|
1 |
Et factum est, ut audierunt gentes in circuitu quia ædificatum est altare et sanctuarium sicut prius, iratæ sunt valde: |
|
|
Wars with neighbouring nations. 1Mace.5.1-68 | 2Mace.10.14-33 | 2Mace.12.10-45 |
2 |
et cogitabant tollere genus Jacob, qui erant inter eos, et cœperunt occidere de populo, et persequi. |
|
|
|
3 |
Et debellabat Judas filios Esau in Idumæa, et eos qui erant in Acrabathane, quia circumsedebant Israëlitas: et percussit eos plaga magna. |
|
|
|
4 |
Et recordatus est malitiam filiorum Bean, qui erant populo in laqueum et in scandalum, insidiantes ei in via. |
|
|
|
5 |
Et conclusi sunt ab eo in turribus, et applicuit ad eos, et anathematizavit eos, et incendit turres eorum igni cum omnibus qui in eis erant. |
|
|
|
6 |
Et transivit ad filios Ammon, et invenit manum fortem, et populum copiosum, et Timotheum ducem ipsorum: |
|
|
|
7 |
et commisit cum eis prælia multa, et contriti sunt in conspectu eorum, et percussit eos: |
|
|
|
8 |
et cepit Gazer civitatem et filias ejus, et reversus est in Judæam. |
|
|
|
9 |
Et congregatæ sunt gentes quæ sunt in Galaad adversus Israëlitas, qui erant in finibus eorum, ut tollerent eos: et fugerunt in Datheman munitionem. |
|
|
|
10 |
Et miserunt litteras ad Judam et fratres ejus, dicentes: Congregatæ sunt adversum nos gentes per circuitum, ut nos auferant, |
|
|
|
11 |
et parant venire, et occupare munitionem, in quam confugimus: et Timotheus est dux exercitus eorum. |
|
|
|
12 |
Nunc ergo veni, et eripe nos de manibus eorum, quia cecidit multitudo de nobis. |
|
|
|
13 |
Et omnes fratres nostri, qui erant in locis Tubin, interfecti sunt: et captivas duxerunt uxores eorum, et natos, et spolia, et peremerunt illic fere mille viros. |
|
|
|
14 |
Et adhuc epistolæ legebantur, et ecce alii nuntii venerunt de Galilæa conscissis tunicis, nuntiantes secundum verba hæc: |
|
|
|
15 |
dicentes convenisse adversum se a Ptolemaida, et Tyro, et Sidone: et repleta est omnis Galilæa alienigenis, ut nos consumant. |
|
|
|
16 |
Ut audivit autem Judas et populus sermones istos, convenit ecclesia magna cogitare quid facerent fratribus suis, qui in tribulatione erant, et expugnabantur ab eis. |
|
|
|
17 |
Dixitque Judas Simoni fratri suo: Elige tibi viros, et vade, et libera fratres tuos in Galilæa: ego autem et frater meus Jonathas ibimus in Galaaditim. |
|
|
|
18 |
Et reliquit Josephum filium Zachariæ, et Azariam, duces populi, cum residuo exercitu in Judæa ad custodiam: |
|
|
|
19 |
et præcepit illis, dicens: Præestote populo huic: et nolite bellum committere adversum gentes, donec revertamur. |
|
|
|
20 |
Et partiti sunt Simoni viri tria millia, ut iret in Galilæam: Judæ autem octo millia in Galaaditim. |
|
|
|
21 |
Et abiit Simon in Galilæam, et commisit prælia multa cum gentibus: et contritæ sunt gentes a facie ejus, et persecutus est eos usque ad portam |
|
|
|
22 |
Ptolemaidis: et ceciderunt de gentibus fere tria millia virorum. Et accepit spolia eorum, |
|
|
|
23 |
et assumpsit eos qui erant in Galilæa et in Arbatis, cum uxoribus, et natis, et omnibus quæ erant illis, et adduxit in Judæam cum lætitia magna. |
|
|
|
24 |
Et Judas Machabæus, et Jonathas frater ejus, transierunt Jordanem, et abierunt viam trium dierum per desertum. |
|
|
|
25 |
Et occurrerunt eis Nabuthæi, et susceperunt eos pacifice, et narraverunt eis omnia quæ acciderant fratribus eorum in Galaaditide, |
|
|
|
26 |
et quia multi ex eis comprehensi sunt in Barasa, et Bosor, et in Alimis, et in Casphor, et Mageth, et Carnaim: hæ omnes civitates munitæ et magnæ. |
|
|
|
27 |
Sed et in ceteris civitatibus Galaaditidis tenentur comprehensi, et in crastinum constituerunt admovere exercitum civitatibus his, et comprehendere, et tollere eos in una die. |
|
|
|
28 |
Et convertit Judas et exercitus ejus viam in desertum Bosor repente, et occupavit civitatem: et occidit omnem masculum in ore gladii, et accepit omnia spolia eorum, et succendit eam igni. |
|
|
|
29 |
Et surrexerunt inde nocte, et ibant usque ad munitionem. |
|
|
|
30 |
Et factum est diluculo, cum elevassent oculos suos, ecce populus multus, cujus non erat numerus, portantes scalas et machinas ut comprehenderent munitionem, et expugnarent eos. |
|
|
|
31 |
Et vidit Judas quia cœpit bellum, et clamor belli ascendit ad cælum sicut tuba, et clamor magnus de civitate: |
|
|
|
32 |
et dixit exercitui suo: Pugnate hodie pro fratribus vestris. |
|
|
|
33 |
Et venit tribus ordinibus post eos, et exclamaverunt tubis, et clamaverunt in oratione. |
|
|
|
34 |
Et cognoverunt castra Timothei quia Machabæus est, et refugerunt a facie ejus: et percusserunt eos plaga magna. Et ceciderunt ex eis in die illa fere octo millia virorum. |
|
|
|
35 |
Et divertit Judas in Maspha, et expugnavit, et cepit eam: et occidit omnem masculum ejus, et sumpsit spolia ejus, et succendit eam igni. |
|
|
|
36 |
Inde perrexit, et cepit Casbon, et Mageth, et Bosor, et reliquas civitates Galaaditidis. |
|
|
|
37 |
Post hæc autem verba congregavit Timotheus exercitum alium, et castra posuit contra Raphon trans torrentem. |
|
|
|
38 |
Et misit Judas speculari exercitum: et renuntiaverunt ei, dicentes: Quia convenerunt ad eum omnes gentes quæ in circuitu nostro sunt, exercitus multus nimis: |
|
|
|
39 |
et Arabas conduxerunt in auxilium sibi, et castra posuerunt trans torrentem, parati ad te venire in prælium. Et abiit Judas obviam illis. |
|
|
|
40 |
Et ait Timotheus principibus exercitus sui: Cum appropinquaverit Judas, et exercitus ejus, ad torrentem aquæ: si transierit ad nos prior, non poterimus sustinere eum, quia potens poterit adversum nos; |
|
|
|
41 |
si vero timuerit transire, et posuerit castra extra flumen, transfretamus ad eos, et poterimus adversus illum. |
|
|
|
42 |
Ut autem appropinquavit Judas ad torrentem aquæ, statuit scribas populi secus torrentem, et mandavit eis, dicens: Neminem hominem reliqueritis, sed veniant omnes in prælium. |
|
|
|
43 |
Et transfretavit ad illos prior, et omnis populus post eum, et contritæ sunt omnes gentes a facie eorum, et projecerunt arma sua, et fugerunt ad fanum, quod erat in Carnaim. |
|
|
|
44 |
Et occupavit ipsam civitatem, et fanum succendit igni cum omnibus qui erant in ipso: et oppressa est Carnaim, et non potuit sustinere contra faciem Judæ. |
|
|
|
45 |
Et congregavit Judas universos Israëlitas, qui erant in Galaaditide, a minimo usque ad maximum, et uxores eorum, et natos, et exercitum magnum valde, ut venirent in terram Juda. |
|
|
|
46 |
Et venerunt usque Ephron: et hæc civitas magna in ingressu posita, munita valde, et non erat declinare ab ea dextera vel sinistra, sed per mediam iter erat. |
|
|
|
47 |
Et incluserunt se qui erant in civitate, et obstruxerunt portas lapidibus: et misit ad eos Judas verbis pacificis, |
|
|
|
48 |
dicens: Transeamus per terram vestram, ut eamus in terram nostram: et nemo vobis nocebit, tantum pedibus transibimus. Et nolebant eis aperire. |
|
|
|
49 |
Et præcepit Judas prædicare in castris, ut applicarent unusquisque in quo erat loco: |
|
|
|
50 |
et applicuerunt se viri virtutis, et oppugnavit civitatem illam tota die et tota nocte, et tradita est civitas in manu ejus: |
|
|
|
51 |
et peremerunt omnem masculum in ore gladii, et eradicavit eam, et accepit spolia ejus: et transivit per totam civitatem super interfectos. |
|
|
|
52 |
Et transgressi sunt Jordanem in campo magno, contra faciem Bethsan. |
|
|
|
53 |
Et erat Judas congregans extremos, et exhortabatur populum per totam viam, donec venirent in terram Juda: |
|
|
|
54 |
et ascenderunt in montem Sion cum lætitia, et gaudio, et obtulerunt holocausta, quod nemo ex eis cecidisset donec reverterentur in pace. |
|
|
|
55 |
Et in diebus quibus erat Judas et Jonathas in terra Galaad, et Simon frater ejus in Galilæa contra faciem Ptolemaidis, |
|
|
|
56 |
audivit Josephus Zachariæ filius, et Azarias princeps virtutis, res bene gestas, et prælia quæ facta sunt, |
|
|
|
57 |
et dixit: Faciamus et ipsi nobis nomen, et eamus pugnare adversus gentes quæ in circuitu nostro sunt. |
|
|
|
58 |
Et præcepit his qui erant in exercitu suo, et abierunt Jamniam. |
|
|
|
59 |
Et exivit Gorgias de civitate, et viri ejus obviam illis in pugnam. |
|
|
|
60 |
Et fugati sunt Josephus et Azarias usque in fines Judææ: et ceciderunt illo die de populo Israël ad duo millia viri, et facta est fuga magna in populo: |
|
|
|
61 |
quia non audierunt Judam, et fratres ejus, existimantes fortiter se facturos. |
|
|
|
62 |
Ipsi autem non erant de semine virorum illorum, per quos salus facta est in Israël. |
|
|
|
63 |
Et viri Juda magnificati sunt valde in conspectu omnis Israël, et gentium omnium ubi audiebatur nomen eorum. |
|
|
|
64 |
Et convenerunt ad eos fausta acclamantes. |
|
|
|
65 |
Et exivit Judas et fratres ejus, et expugnabant filios Esau in terra quæ ad austrum est, et percussit Chebron et filias ejus: et muros ejus, et turres succendit igni in circuitu. |
|
|
|
66 |
Et movit castra ut iret in terram alienigenarum, et perambulabat Samariam. |
|
|
|
67 |
In die illa ceciderunt sacerdotes in bello, dum volunt fortiter facere, dum sine consilio exeunt in prælium. |
|
|
|
68 |
Et declinavit Judas in Azotum in terram alienigenarum, et diruit aras eorum, et sculptilia deorum ipsorum succendit igni: et cepit spolia civitatum, et reversus est in terram Juda. |
|
|
|