|
3 |
1 MACHABEES |
1 Machabeis - Wycliffe Bible(14c) |
1 Machabees - Douay Rheims(17c) |
Reference |
|
1 |
Et surrexit Judas, qui vocabatur Machabæus, filius ejus, pro eo: |
|
|
Judas Maccabaeus - early victories. 1Mace.3.1-26 | 2Mace.8.1-7 |
2 |
et adjuvabant eum omnes fratres ejus, et universi qui se conjunxerant patri ejus, et præliabantur prælium Israël cum lætitia. |
|
|
|
3 |
Et dilatavit gloriam populo suo, et induit se loricam sicut gigas, et succinxit se arma bellica sua in præliis, et protegebat castra gladio suo. |
|
|
|
4 |
Similis factus est leoni in operibus suis, et sicut catulus leonis rugiens in venatione. |
|
|
|
5 |
Et persecutus est iniquos perscrutans eos: et qui conturbabant populum suum, eos succendit flammis: |
|
|
|
6 |
et repulsi sunt inimici ejus præ timore ejus, et omnes operarii iniquitatis conturbati sunt: et directa est salus in manu ejus. |
|
|
|
7 |
Et exacerbabat reges multos, et lætificabat Jacob in operibus suis, et in sæculum memoria ejus in benedictione. |
|
|
|
8 |
Et perambulavit civitates Juda, et perdidit impios ex eis, et avertit iram ab Israël. |
|
|
|
9 |
Et nominatus est usque ad novissimum terræ, et congregavit pereuntes. |
|
|
|
10 |
Et congregavit Apollonius gentes, et a Samaria virtutem multam et magnam ad bellandum contra Israël. |
|
|
|
11 |
Et cognovit Judas, et exiit obviam illi: et percussit, et occidit illum: et ceciderunt vulnerati multi, et reliqui fugerunt. |
|
|
|
12 |
Et accepit spolia eorum: et gladium Apollonii abstulit Judas, et erat pugnans in eo omnibus diebus. |
|
|
|
13 |
Et audivit Seron princeps exercitus Syriæ, quod congregavit Judas congregationem fidelium, et ecclesiam secum, |
|
|
|
14 |
et ait: Faciam mihi nomen, et glorificabor in regno, et debellabo Judam, et eos qui cum ipso sunt, qui spernebant verbum regis. |
|
|
|
15 |
Et præparavit se: et ascenderunt cum eo castra impiorum fortes auxiliarii ut facerent vindictam in filios Israël. |
|
|
|
16 |
Et appropinquaverunt usque ad Bethoron: et exivit Judas obviam illi cum paucis. |
|
|
|
17 |
Ut autem viderunt exercitum venientem sibi obviam, dixerunt Judæ: Quomodo poterimus pauci pugnare contra multitudinem tantam, et tam fortem, et nos fatigati sumus jejunio hodie? |
|
|
|
18 |
Et ait Judas: Facile est concludi multos in manus paucorum: et non est differentia in conspectu Dei cæli liberare in multis, et in paucis: |
|
|
|
19 |
quoniam non in multitudine exercitus victoria belli, sed de cælo fortitudo est. |
|
|
|
20 |
Ipsi veniunt ad nos in multitudine contumaci, et superbia, ut disperdant nos, et uxores nostras, et filios nostros, et ut spolient nos: |
|
|
|
21 |
nos vero pugnabimus pro animabus nostris, et legibus nostris: |
|
|
|
22 |
et ipse Dominus conteret eos ante faciem nostram: vos autem ne timueritis eos. |
|
|
|
23 |
Ut cessavit autem loqui, insiluit in eos subito: et contritus est Seron et exercitus ejus in conspectu ipsius: |
|
|
|
24 |
et persecutus est eum in descensu Bethoron usque in campum, et ceciderunt ex eis octingenti viri, reliqui autem fugerunt in terram Philisthiim. |
|
|
|
25 |
Et cecidit timor Judæ ac fratrum ejus, et formido super omnes gentes in circuitu eorum: |
|
|
|
26 |
et pervenit ad regem nomen ejus, et de præliis Judæ narrabant omnes gentes. |
|
|
|
27 |
Ut audivit autem rex Antiochus sermones istos, iratus est animo: et misit, et congregavit exercitum universi regni sui, castra fortia valde: |
|
|
Antiochus appoints Lysias as Governor of the Levant. 1Mace.3.27-37 |
28 |
et aperuit ærarium suum, et dedit stipendia exercitui in annum: et mandavit illis ut essent parati ad omnia. |
|
|
|
29 |
Et vidit quod defecit pecunia de thesauris suis, et tributa regionis modica propter dissensionem et plagam quam fecit in terra, ut tolleret legitima, quæ erant a primis diebus: |
|
|
|
30 |
et timuit ne non haberet ut semel et bis, in sumptus et donaria, quæ dederat ante larga manu: et abundaverat super reges qui ante eum fuerant. |
|
|
|
31 |
Et consternatus erat animo valde, et cogitavit ire in Persidem, et accipere tributa regionum, et congregare argentum multum. |
|
|
|
32 |
Et reliquit Lysiam hominem nobilem de genere regali, super negotia regia, a flumine Euphrate usque ad flumen Ægypti, |
|
|
|
33 |
et ut nutriret Antiochum filium suum, donec rediret. |
|
|
|
34 |
Et tradidit ei medium exercitum, et elephantos: et mandavit ei de omnibus quæ volebat, et de inhabitantibus Judæam, et Jerusalem: |
|
|
|
35 |
et ut mitteret ad eos exercitum ad conterendam et extirpandam virtutem Israël, et reliquias Jerusalem, et auferendam memoriam eorum de loco: |
|
|
|
36 |
et ut constitueret habitatores filios alienigenas in omnibus finibus eorum, et sorte distribueret terram eorum. |
|
|
|
37 |
Et rex assumpsit partem exercitus residui, et exivit ab Antiochia civitate regni sui anno centesimo et quadragesimo septimo: et transfretavit Euphraten flumen, et perambulabat superiores regiones. |
|
|
|
38 |
Et elegit Lysias Ptolemæum filium Dorymini, et Nicanorem, et Gorgiam, viros potentes ex amicis regis: |
|
|
Victories of Judas Maccabaeus. 1Mace.3.38-4.25 | 2Mace.8.8-29 | 2Mace.8.34-36 |
39 |
et misit cum eis quadraginta millia virorum, et septem millia equitum, ut venirent in terram Juda, et disperderent eam secundum verbum regis. |
|
|
|
40 |
Et processerunt cum universa virtute sua, et venerunt, et applicuerunt Emmaum in terra campestri. |
|
|
|
41 |
Et audierunt mercatores regionum nomen eorum: et acceperunt argentum, et aurum multum valde, et pueros, et venerunt in castra ut acciperent filios Israël in servos, et additi sunt ad eos exercitus Syriæ, et terræ alienigenarum. |
|
|
|
42 |
Et vidit Judas et fratres ejus, quia multiplicata sunt mala, et exercitus applicabant ad fines eorum: et cognoverunt verba regis, quæ mandavit populo facere in interitum et consummationem: |
|
|
|
43 |
et dixerunt unusquisque ad proximum suum: Erigamus dejectionem populi nostri, et pugnemus pro populo nostro, et sanctis nostris. |
|
|
|
44 |
Et congregatus est conventus ut essent parati in prælium, et ut orarent et peterent misericordiam et miserationes. |
|
|
|
45 |
Et Jerusalem non habitabatur, sed erat sicut desertum: non erat qui ingrederetur et egrederetur de natis ejus. Et sanctum conculcabatur: et filii alienigenarum erant in arce; ibi erat habitatio gentium: et ablata est voluptas a Jacob, et defecit ibi tibia etcithara. |
|
|
|
46 |
Et congregati sunt, et venerunt in Maspha contra Jerusalem, quia locus orationis erat in Maspha ante in Israël. |
|
|
|
47 |
Et jejunaverunt illa die, et induerunt se ciliciis, et cinerem imposuerunt capiti suo, et disciderunt vestimenta sua: |
|
|
|
48 |
et expanderunt libros legis, de quibus scrutabantur gentes similitudinem simulacrorum suorum: |
|
|
|
49 |
et attulerunt ornamenta sacerdotalia, et primitias, et decimas: et suscitaverunt Nazaræos, qui impleverant dies, |
|
|
|
50 |
et clamaverunt voce magna in cælum, dicentes: Quid faciemus istis, et quo eos ducemus? |
|
|
|
51 |
et sancta tua conculcata sunt, et contaminata sunt, et sacerdotes tui facti sunt in luctum, et in humilitatem: |
|
|
|
52 |
et ecce nationes convenerunt adversum nos ut nos disperdant: tu scis quæ cogitant in nos. |
|
|
|
53 |
Quomodo poterimus subsistere ante faciem eorum, nisi tu, Deus, adjuves nos? |
|
|
|
54 |
Et tubis exclamaverunt voce magna. |
|
|
|
55 |
Et post hæc constituit Judas duces populi, tribunos, et centuriones, et pentacontarchos, et decuriones. |
|
|
|
56 |
Et dixit his, qui ædificabant domos, et sponsabant uxores, et plantabant vineas, et formidolosis, ut redirent unusquisque in domum suam secundum legem. |
|
|
|
57 |
Et moverunt castra, et collocaverunt ad austrum Emmaum. |
|
|
|
58 |
Et ait Judas: Accingimini, et estote filii potentes, et estote parati in mane, ut pugnetis adversus nationes has quæ convenerunt adversus nos disperdere nos, et sancta nostra: |
|
|
|
59 |
quoniam melius est nos mori in bello, quam videre mala gentis nostræ, et sanctorum. |
|
|
|
60 |
Sicut autem fuerit voluntas in cælo, sic fiat. |
|
|
|