|
| 5 |
LIBER TOBIAE |
Tobit - Wycliffe Bible(14c) |
Tobias - Douay Rheims(17c) |
Reference |
|
| 1 |
Tunc respondit Tobias patri suo, et dixit: Omnia quæcumque præcepisti mihi faciam, pater. |
|
|
Travel preparations. Tob.5.1-3 |
| 2 |
Quomodo autem pecuniam hanc requiram, ignoro: ille me nescit, et ego eum ignoro: quod signum dabo ei? sed neque viam per quam pergatur illuc aliquando cognovi. |
|
|
|
| 3 |
Tunc pater suus respondit illi, et dixit: Chirographum quidem illius penes me habeo: quod dum illi ostenderis, statim restituet. |
|
|
|
| 4 |
Sed perge nunc, et inquire tibi aliquem fidelem virum, qui eat tecum salva mercede sua, ut dum adhuc vivo, recipias eam. |
|
|
Tobias & Tobit meet Raphael. Tob.5.4-21 |
| 5 |
Tunc egressus Tobias, invenit juvenem splendidum stantem præcinctum, et quasi paratum ad ambulandum. |
|
|
|
| 6 |
Et ignorans quod angelus Dei esset, salutavit eum, et dixit: Unde te habemus, bone juvenis? |
|
|
|
| 7 |
At ille respondit: Ex filiis Israël. Et Tobias dixit ei: Nosti viam quæ ducit in regionem Medorum? |
|
|
|
| 8 |
Cui respondit: Novi: et omnia itinera ejus frequenter ambulavi, et mansi apud Gabelum fratrem nostrum, qui moratur in Rages civitate Medorum, quæ posita estin monte Ecbatanis. |
|
|
|
| 9 |
Cui Tobias ait: Sustine me obsecro, donec hæc ipsa nuntiem patri meo. |
|
|
|
| 10 |
Tunc ingressus Tobias, indicavit universa hæc patri suo. Super quæ admiratus pater, rogavit ut introiret ad eum. |
|
|
|
| 11 |
Ingressus itaque salutavit eum, et dixit: Gaudium tibi sit semper. |
|
|
|
| 12 |
Et ait Tobias: Quale gaudium mihi erit, qui in tenebris sedeo, et lumen cæli non video? |
|
|
|
| 13 |
Cui ait juvenis: Forti animo esto: in proximo est ut a Deo cureris. |
|
|
|
| 14 |
Dixit itaque illi Tobias: Numquid poteris perducere filium meum ad Gabelum in Rages civitatem Medorum? et cum redieris, restituam tibi mercedem tuam. |
|
|
|
| 15 |
Et dixit ei angelus: Ego ducam, et reducam eum ad te. |
|
|
|
| 16 |
Cui Tobias respondit: Rogo te, indica mihi de qua domo aut de qua tribu es tu. |
|
|
|
| 17 |
Cui Raphaël angelus dixit: Genus quæris mercenarii, an ipsum mercenarium qui cum filio tuo eat? |
|
|
|
| 18 |
sed ne forte sollicitum te reddam, ego sum Azarias Ananiæ magni filius. |
|
|
|
| 19 |
Et Tobias respondit: Ex magno genere es tu. Sed peto ne irascaris quod voluerim cognoscere genus tuum. |
|
|
|
| 20 |
Dixit autem illi angelus: Ego sanum ducam, et sanum tibi reducam filium tuum. |
|
|
|
| 21 |
Respondens autem Tobias, ait: Bene ambuletis, et sit Deus in itinere vestro, et angelus ejus comitetur vobiscum. |
|
|
|
| 22 |
Tunc paratis omnibus quæ erant in via portanda, fecit Tobias vale patri suo et matri suæ, et ambulaverunt ambo simul. |
|
|
|
| 23 |
Cumque profecti essent, cœpit mater ejus flere, et dicere: Baculum senectutis nostræ tulisti, et transmisisti a nobis. |
|
|
|
| 24 |
Numquam fuisset ipsa pecunia, pro qua misisti eum: |
|
|
|
| 25 |
sufficiebat enim nobis paupertas nostra, ut divitias computaremus hoc, quod videbamus filium nostrum. |
|
|
|
| 26 |
Dixitque ei Tobias: Noli flere: salvus perveniet filius noster, et salvus revertetur ad nos, et oculi tui videbunt illum. |
|
|
|
| 27 |
Credo enim quod angelus Dei bonus comitetur ei, et bene disponat omnia quæ circa eum geruntur, ita ut cum gaudio revertatur ad nos. |
|
|
|
| 28 |
Ad hanc vocem cessavit mater ejus flere, et tacuit. |
|
|
|