|
| 1 |
LIBER ECCLESIASTES |
Ecclesiastes - Wycliffe Bible(14c) |
Ecclesiastes - Douay Rheims(17c) |
Reference |
|
| 1 |
Verba Ecclesiastæ, filii David, regis Jerusalem. |
|
|
ECCLESIASTES. Life is useless. Ec.1.1-11 |
| 2 |
Vanitas vanitatum, dixit Ecclesiastes; vanitas vanitatum, et omnia vanitas. |
|
|
|
| 3 |
Quid habet amplius homo de universo labore suo quo laborat sub sole? |
|
|
|
| 4 |
Generatio præterit, et generatio advenit; terra autem in æternum stat. |
|
|
|
| 5 |
Oritur sol et occidit, et ad locum suum revertitur; ibique renascens, |
|
|
|
| 6 |
gyrat per meridiem, et flectitur ad aquilonem. Lustrans universa in circuitu pergit spiritus, et in circulos suos revertitur. |
|
|
|
| 7 |
Omnia flumina intrant in mare, et mare non redundat; ad locum unde exeunt flumina revertuntur ut iterum fluant. |
|
|
|
| 8 |
Cunctæ res difficiles; non potest eas homo explicare sermone. Non saturatur oculus visu, nec auris auditu impletur. |
|
|
|
| 9 |
Quid est quod fuit? Ipsum quod futurum est. Quid est quod factum est? Ipsum quod faciendum est. |
|
|
|
| 10 |
Nihil sub sole novum, nec valet quisquam dicere: Ecce hoc recens est: jam enim præcessit in sæculis quæ fuerunt ante nos. |
|
|
|
| 11 |
Non est priorum memoria; sed nec eorum quidem quæ postea futura sunt erit recordatio apud eos qui futuri sunt in novissimo. |
|
|
|
| 12 |
Ego Ecclesiastes fui rex Israël in Jerusalem; |
|
|
The philosopher's experience. Ec.1.12-2.26 |
| 13 |
et proposui in animo meo quærere et investigare sapienter de omnibus quæ fiunt sub sole. Hanc occupationem pessimam dedit Deus filiis hominum, ut occuparentur in ea. |
|
|
|
| 14 |
Vidi cuncta quæ fiunt sub sole, et ecce universa vanitas et afflictio spiritus. |
|
|
|
| 15 |
Perversi difficile corriguntur, et stultorum infinitus est numerus. |
|
|
|
| 16 |
Locutus sum in corde meo, dicens: Ecce magnus effectus sum, et præcessi omnes sapientia qui fuerunt ante me in Jerusalem; et mens mea contemplata est multa sapienter, et didici. |
|
|
|
| 17 |
Dedique cor meum ut scirem prudentiam atque doctrinam, erroresque et stultitiam; et agnovi quod in his quoque esset labor et afflictio spiritus: |
|
|
|
| 18 |
eo quod in multa sapientia multa sit indignatio; et qui addit scientiam, addit et laborem. |
|
|
|