|
| 14 |
2 MACHABEES |
2 Machabeis - Wycliffe Bible(14c) |
2 Machabees - Douay Rheims(17c) |
Reference |
|
| 1 |
Sed post triennii tempus, cognovit Judas et qui cum eo erant Demetrium Seleuci cum multitudine valida et navibus per portam Tripolis ascendisse ad loca opportuna, |
|
|
Alcimus speaks against Judas. 2Mace.14.1-10 | 1Mace.7.1-21 |
| 2 |
et tenuisse regiones adversus Antiochum, et ducem ejus Lysiam. |
|
|
|
| 3 |
Alcimus autem quidam, qui summus sacerdos fuerat, sed voluntarie coinquinatus est temporibus commistionis, considerans nullo modo sibi esse salutem neque accessum ad altare, |
|
|
|
| 4 |
venit ad regem Demetrium centesimo quinquagesimo anno, offerens ei coronam auream et palmam, super hæc et thallos, qui templi esse videbantur. Et ipsa quidem die siluit. |
|
|
|
| 5 |
Tempus autem opportunum dementiæ suæ nactus, convocatus a Demetrio ad consilium, et interrogatus quibus rebus et consiliis Judæi niterentur, |
|
|
|
| 6 |
respondit: Ipsi qui dicuntur Assidæi Judæorum, quibus præest Judas Machabæus, bella nutriunt, et seditiones movent, nec patiuntur regnum esse quietum: |
|
|
|
| 7 |
nam et ego defraudatus parentum gloria (dico autem summo sacerdotio) huc veni: |
|
|
|
| 8 |
primo quidem utilitatibus regis fidem servans, secundo autem etiam civibus consulens: nam illorum pravitate universum genus nostrum non minime vexatur. |
|
|
|
| 9 |
Sed oro his singulis, o rex, cognitis, et regioni et generi, secundum humanitatem tuam pervulgatam omnibus, prospice: |
|
|
|
| 10 |
nam, quamdiu superest Judas, impossibile est pacem esse negotiis. |
|
|
|
| 11 |
Talibus autem ab hoc dictis, et ceteri amici hostiliter se habentes adversus Judam, inflammaverunt Demetrium. |
|
|
Demetrius sends Nicanor to attack Judas. 2Mace.14.11-25 |
| 12 |
Qui statim Nicanorem præpositum elephantorum ducem misit in Judæam: |
|
|
|
| 13 |
datis mandatis ut ipsum quidem Judam caperet: eos vero qui cum illo erant, dispergeret, et constitueret Alcimum maximi templi summum sacerdotem. |
|
|
|
| 14 |
Tunc gentes quæ de Judæa fugerant Judam, gregatim se Nicanori miscebant, miserias et clades Judæorum prosperitates rerum suarum existimantes. |
|
|
|
| 15 |
Audito itaque Judæi Nicanoris adventu, et conventu nationum, conspersi terra rogabant eum qui populum suum constituit, ut in æternum custodiret, quique suam portionem signis evidentibus protegit. |
|
|
|
| 16 |
Imperante autem duce, statim inde moverunt, conveneruntque ad castellum Dessau. |
|
|
|
| 17 |
Simon vero frater Judæ commiserat cum Nicanore: sed conterritus est repentino adventu adversariorum. |
|
|
|
| 18 |
Nicanor tamen, audiens virtutem comitum Judæ, et animi magnitudinem quam pro patriæ certaminibus habebant, sanguine judicium facere metuebat. |
|
|
|
| 19 |
Quam ob rem præmisit Posidonium, et Theodotium, et Matthiam, ut darent dextras atque acciperent. |
|
|
|
| 20 |
Et cum diu de his consilium ageretur, et ipse dux ad multitudinem retulisset, omnium una fuit sententia amicitiis annuere. |
|
|
|
| 21 |
Itaque diem constituerunt, qua secreto inter se agerent: et singulis sellæ prolatæ sunt, et positæ. |
|
|
|
| 22 |
Præcepit autem Judas armatos esse locis opportunis, ne forte ab hostibus repente mali aliquid oriretur: et congruum colloquium fecerunt. |
|
|
|
| 23 |
Morabatur autem Nicanor Jerosolymis, nihilque inique agebat: gregesque turbarum quæ congregatæ fuerant, dimisit. |
|
|
|
| 24 |
Habebat autem Judam semper carum ex animo, et erat viro inclinatus. |
|
|
|
| 25 |
Rogavitque eum ducere uxorem, filiosque procreare. Nuptias fecit: quiete egit, communiterque vivebant. |
|
|
|
| 26 |
Alcimus autem, videns caritatem illorum ad invicem et conventiones, venit ad Demetrium, et dicebat Nicanorem rebus alienis assentire, Judamque regni insidiatorem successorem sibi destinasse. |
|
|
Nicanor turns against Judas. 2Mace.14.26-36 |
| 27 |
Itaque rex exasperatus, et pessimis hujus criminationibus irritatus, scripsit Nicanori, dicens graviter quidem se ferre de amicitiæ conventione, jubere tamen Machabæum citius vinctum mittere Antiochiam. |
|
|
|
| 28 |
Quibus cognitis, Nicanor consternabatur, et graviter ferebat, si ea quæ convenerant irrita faceret, nihil læsus a viro: |
|
|
|
| 29 |
sed quia regi resistere non poterat, opportunitatem observabat qua præceptum perficeret. |
|
|
|
| 30 |
At Machabæus, videns secum austerius agere Nicanorem, et consuetum occursum ferocius exhibentem, intelligens non ex bono esse austeritatem istam, paucis suorum congregatis, occultavit se a Nicanore. |
|
|
|
| 31 |
Quod cum ille cognovit, fortiter se a viro præventum, venit ad maximum et sanctissimum templum: et sacerdotibus solitas hostias offerentibus, jussit sibi tradi virum. |
|
|
|
| 32 |
Quibus cum juramento dicentibus nescire se ubi esset qui quærebatur, extendens manum ad templum, |
|
|
|
| 33 |
juravit, dicens: Nisi Judam mihi vinctum tradideritis, istud Dei fanum in planitiem deducam, et altare effodiam, et templum hoc Libero patri consecrabo. |
|
|
|
| 34 |
Et his dictis abiit. Sacerdotes autem protendentes manus in cælum, invocabant eum qui semper propugnator esset gentis ipsorum, hæc dicentes: |
|
|
|
| 35 |
Tu, Domine universorum, qui nullius indiges, voluisti templum habitationis tuæ fieri in nobis. |
|
|
|
| 36 |
Et nunc, Sancte sanctorum, omnium Domine, conserva in æternum impollutam domum istam, quæ nuper mundata est. |
|
|
|
| 37 |
Razias autem quidam de senioribus ab Jerosolymis delatus est Nicanori, vir amator civitatis, et bene audiens: qui pro affectu pater Judæorum appellabatur. |
|
|
Death of Razis. 2Mace.14.37-46 |
| 38 |
Hic multis temporibus continentiæ propositum tenuit in Judaismo, corpusque et animam tradere contentus pro perseverantia. |
|
|
|
| 39 |
Volens autem Nicanor manifestare odium quod habebat in Judæos, misit milites quingentos ut eum comprehenderent. |
|
|
|
| 40 |
Putabat enim, si illum decepisset, se cladem Judæis maximam illaturum. |
|
|
|
| 41 |
Turbis autem irruere in domum ejus, et januam dirumpere: atque ignem admovere cupientibus, cum jam comprehenderetur, gladio se petiit, |
|
|
|
| 42 |
eligens nobiliter mori potius quam subditus fieri peccatoribus, et contra natales suos indignis injuriis agi. |
|
|
|
| 43 |
Sed cum per festinationem non certo ictu plagam dedisset, et turbæ intra ostia irrumperent, recurrens audacter ad murum præcipitavit semetipsum viriliter in turbas: |
|
|
|
| 44 |
quibus velociter locum dantibus casui ejus, venit per mediam cervicem. |
|
|
|
| 45 |
Et cum adhuc spiraret, accensus animo, surrexit, et cum sanguis ejus magno fluxu deflueret, et gravissimis vulneribus esset saucius, cursu turbam pertransiit: |
|
|
|
| 46 |
et stans supra quamdam petram præruptam, et jam exsanguis effectus, complexus intestina sua, utrisque manibus projecit super turbas, invocans dominatorem vitæ ac spiritus ut hæc illi iterum redderet: atque ita vita defunctus est. |
|
|
|