|
| 3 |
HABACUC PROPHETA |
Abacuk - Wycliffe Bible(14c) |
Habacuc - Douay Rheims(17c) |
Reference |
|
| 1 |
Oratio Habacuc prophetæ, pro ignorantiis. |
|
|
Habakkuk's prayer. Hab.3.1-19 |
| 2 |
Domine, audivi auditionem tuam, et timui. Domine, opus tuum, in medio annorum vivifica illud; in medio annorum notum facies: cum iratus fueris, misericordiæ recordaberis. |
|
|
|
| 3 |
Deus ab austro veniet, et Sanctus de monte Pharan: operuit cælos gloria ejus, et laudis ejus plena est terra. |
|
|
|
| 4 |
Splendor ejus ut lux erit, cornua in manibus ejus: ibi abscondita est fortitudo ejus. |
|
|
|
| 5 |
Ante faciem ejus ibit mors, et egredietur diabolus ante pedes ejus. |
|
|
|
| 6 |
Stetit, et mensus est terram; aspexit, et dissolvit gentes, et contriti sunt montes sæculi: incurvati sunt colles mundi ab itineribus æternitatis ejus. |
|
|
|
| 7 |
Pro iniquitate vidi tentoria Æthiopiæ; turbabuntur pelles terræ Madian. |
|
|
|
| 8 |
Numquid in fluminibus iratus es, Domine? aut in fluminibus furor tuus? vel in mari indignatio tua? Qui ascendes super equos tuos, et quadrigæ tuæ salvatio. |
|
|
|
| 9 |
Suscitans suscitabis arcum tuum, juramenta tribubus quæ locutus es; fluvios scindes terræ. |
|
|
|
| 10 |
Viderunt te, et doluerunt montes; gurges aquarum transiit: dedit abyssus vocem suam; altitudo manus suas levavit. |
|
|
|
| 11 |
Sol et luna steterunt in habitaculo suo: in luce sagittarum tuarum ibunt, in splendore fulgurantis hastæ tuæ. |
|
|
|
| 12 |
In fremitu conculcabis terram; in furore obstupefacies gentes. |
|
|
|
| 13 |
Egressus es in salutem populi tui, in salutem cum christo tuo: percussisti caput de domo impii, denudasti fundamentum ejus usque ad collum. |
|
|
|
| 14 |
Maledixisti sceptris ejus, capiti bellatorum ejus, venientibus ut turbo ad dispergendum me: exsultatio eorum, sicut ejus qui devorat pauperem in abscondito. |
|
|
|
| 15 |
Viam fecisti in mari equis tuis, in luto aquarum multarum. |
|
|
|
| 16 |
Audivi, et conturbatus est venter meus; a voce contremuerunt labia mea. Ingrediatur putredo in ossibus meis, et subter me scateat: ut requiescam in die tribulationis, ut ascendam ad populum accinctum nostrum. |
|
|
|
| 17 |
Ficus enim non florebit, et non erit germen in vineis; mentietur opus olivæ, et arva non afferent cibum: abscindetur de ovili pecus, et non erit armentum in præsepibus. |
|
|
|
| 18 |
Ego autem in Domino gaudebo; et exsultabo in Deo Jesu meo. |
|
|
|
| 19 |
Deus Dominus fortitudo mea, et ponet pedes meos quasi cervorum: et super excelsa mea deducet me victor in psalmis canentem. |
|
|
|