| katapi New Study Bible - Vulgate Latin || Wycliffe || Douay Rheims Bible |
|---|
| 9 | OSEE PROPHETA | Osee - Wycliffe Bible(14c) | Osee - Douay Rheims(17c) | Reference |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Noli lætari, Israël; noli exsultare sicut populi: quia fornicatus es a Deo tuo; dilexisti mercedem super omnes areas tritici. |
Hosea pronounces punishment for Israel. Hs.9.1-9 | ||
| 2 | Area et torcular non pascet eos, et vinum mentietur eis: |
|||
| 3 | non habitabunt in terra Domini. Reversus est Ephraim in Ægyptum, et in Assyriis pollutum comedit. |
|||
| 4 | Non libabunt Domino vinum, et non placebunt ei. Sacrificia eorum quasi panis lugentium; omnes qui comedent eum, contaminabuntur: quia panis eorum animæ ipsorum: non intrabit indomumDomini. |
|||
| 5 | Quid facietis in die solemni, in die festivitatis Domini? |
|||
| 6 | Ecce enim profecti sunt a vastitate: Ægyptus congregabit eos; Memphis sepeliet eos: desiderabile argentum eorum urtica hæreditabit, lappa in tabernaculis eorum. |
|||
| 7 | Venerunt dies visitationis, venerunt dies retributionis. Scitote, Israël, stultum prophetam, insanum virum spiritualem, propter multitudinem iniquitatis tuæ, et multitudinem amentiæ. |
|||
| 8 | Speculator Ephraim cum Deo meo, propheta laqueus ruinæ factus est super omnes vias ejus; insania in domo Dei ejus. |
|||
| 9 | Profunde peccaverunt, sicut in diebus Gabaa. Recordabitur iniquitatis eorum, et visitabit peccata eorum. |
|||
| 10 | Quasi uvas in deserto inveni Israël, quasi prima poma ficulneæ in cacumine ejus vidi patres eorum: ipsi autem intraverunt ad Beelphegor, et abalienati sunt in confusionem, et facti sunt abomin |
The consequences of Israel's sin. Hs.9.10-14 | ||
| 11 | Ephraim quasi avis avolavit; gloria eorum a partu, et ab utero, et a conceptu. |
|||
| 12 | Quod etsi enutrierint filios suos, absque liberis eos faciam in hominibus; sed et væ eis cum recessero ab eis ! |
|||
| 13 | Ephraim, ut vidi, Tyrus erat fundata in pulchritudine; et Ephraim educet ad interfectorem filios suos. |
|||
| 14 | Da eis, Domine. Quid dabis eis? da eis vulvam sine liberis, et ubera arentia. |
|||
| 15 | Omnes nequitiæ eorum in Galgal, quia ibi exosos habui eos. Propter malitiam adinventionum eorum, de domo mea ejiciam eos; non addam ut diligam eos: omnes principes eorum recedentes. |
Judgement on Israel. Hs.9.15-16 | ||
| 16 | Percussus est Ephraim; radix eorum exsiccata est: fructum nequaquam facient, quod etsi genuerint, interficiam amantissima uteri eorum. |
|||
| 17 | Abjiciet eos Deus meus, quia non audierunt eum, et erunt vagi in nationibus. |
The prophet speaks about Israel. Hs.9.17-10.8 | ||
| 1 | Vitis frondosa Israël, fructus adæquatus est ei: secundum multitudinem fructus sui multiplicavit altaria, juxta ubertatem terræ suæ exuberavit simulacris. |
|||
| 2 | Divisum est cor eorum, nunc interibunt; ipse confringet simulacra eorum, depopulabitur aras eorum. |
|||
| 3 | Quia nunc dicent: Non est rex nobis, non enim timemus Dominum; et rex quid faciet nobis? |
|||
| 4 | Loquimini verba visionis inutilis, et ferietis fœdus; et germinabit quasi amaritudo judicium super sulcos agri. |
|||
| 5 | Vaccas Bethaven coluerunt habitatores Samariæ; quia luxit super eum populus ejus, et æditui ejus super eum exsultaverunt in gloria ejus, quia migravit ab eo. |
|||
| 6 | Siquidem et ipse in Assur delatus est, munus regi ultori. Confusio Ephraim capiet, et confundetur Israël in voluntate sua. |
|||
| 7 | Transire fecit Samaria regem suum quasi spumam super faciem aquæ. |
|||
| 8 | Et disperdentur excelsa idoli, peccatum Israël; lappa et tribulus ascendet super aras eorum: et dicent montibus: Operite nos, et collibus: Cadite super nos. |
|||
| 9 | Ex diebus Gabaa peccavit Israël; ibi steterunt. Non comprehendet eos in Gabaa prælium super filios iniquitatis. |
The LORD pronounces judgement on Israel. Hs.10.9-15 | ||
| 10 | Juxta desiderium meum corripiam eos: congregabuntur super eos populi, cum corripientur propter duas iniquitates suas. |
|||
| 11 | Ephraim vitula docta diligere trituram, et ego transivi super pulchritudinem colli ejus: ascendam super Ephraim, arabit Judas; confringet sibi sulcos Jacob. |
|||
| 12 | Seminate vobis in justitia, et metite in ore misericordiæ. Innovate vobis novale; tempus autem requirendi Dominum, cum venerit qui docebit vos justitiam. |
|||
| 13 | Arastis impietatem, iniquitatem messuistis: comedistis frugem mendacii, quia confisus es in viis tuis, in multitudine fortium tuorum. |
|||
| 14 | Consurget tumultus in populo tuo; et omnes munitiones tuæ vastabuntur, sicut vastatus est Salmana a domo ejus qui judicavit Baal in die prælii, matre super filios allisa. |
|||
| 15 | Sic fecit vobis Bethel, a facie malitiæ nequitiarum vestrarum. |
|||
| 1 | Sicut mane transiit, pertransiit rex Israël. Quia puer Israël, et dilexi eum; et ex Ægypto vocavi filium meum. |
God's love for his rebellious people. Hs.11.1-11 | ||
| 2 | Vocaverunt eos, sic abierunt a facie eorum; Baalim immolabant, et simulacris sacrificabant. |
|||
| 3 | Et ego quasi nutritius Ephraim: portabam eos in brachiis meis, et nescierunt quod curarem eos. |
|||
| 4 | In funiculis Adam traham eos, in vinculis caritatis; et ero eis quasi exaltans jugum super maxillas eorum, et declinavi ad eum ut vesceretur. |
|||
| 5 | Non revertetur in terram Ægypti, et Assur ipse rex ejus, quoniam noluerunt converti. |
|||
| 6 | Cœpit gladius in civitatibus ejus, et consumet electos ejus, et comedet capita eorum. |
|||
| 7 | Et populus meus pendebit ad reditum meum; jugum autem imponetur eis simul, quod non auferetur. |
|||
| 8 | Quomodo dabo te, Ephraim? protegam te, Israël? Quomodo dabo te sicut Adama, ponam te ut Seboim? Conversum est in me cor meum, pariter conturbata est pœnitudo mea. |
|||
| 9 | Non faciam furorem iræ meæ; non convertar ut disperdam Ephraim, quoniam Deus ego, et non homo; in medio tui sanctus, et non ingrediar civitatem. |
|||
| 10 | Post Dominum ambulabunt; quasi leo rugiet, quia ipse rugiet, et formidabunt filii maris. |
|||
| 11 | Et avolabunt quasi avis ex Ægypto, et quasi columba de terra Assyriorum: et collocabo eos in domibus suis, dicit Dominus. |
|||
| 12 | Circumdedit me in negatione Ephraim, et in dolo domus Israël; Judas autem testis descendit cum Deo, et cum sanctis fidelis. |
Both Israel & Judah are condemned. Hs.11.12-12.6 | ||
| 1 | Ephraim pascit ventum, et sequitur æstum; tota die mendacium et vastitatem multiplicat: et fœdus cum Assyriis iniit, et oleum in Ægyptum ferebat. |
|||
| 2 | Judicium ergo Domini cum Juda, et visitatio super Jacob: juxta vias ejus, et juxta adinventiones ejus reddet ei. |
|||
| 3 | In utero supplantavit fratrem suum, et in fortitudine sua directus est cum angelo. |
|||
| 4 | Et invaluit ad angelum, et confortatus est; flevit, et rogavit eum. In Bethel invenit eum, et ibi locutus est nobiscum. |
|||
| 5 | Et Dominus Deus exercituum, Dominus memoriale ejus. |
|||
| 6 | Et tu ad Deum tuum converteris; misericordiam et judicium custodi, et spera in Deo tuo semper. |
|||
| 7 | Chanaan, in manu ejus statera dolosa, calumniam dilexit. |
|||
| 8 | Et dixit Ephraim: Verumtamen dives effectus sum; inveni idolum mihi: omnes labores mei non invenient mihi iniquitatem quam peccavi. |
|||
| 9 | Et ego Dominus Deus tuus ex terra Ægypti: adhuc sedere te faciam in tabernaculis, sicut in diebus festivitatis. |
|||
| 10 | Et locutus sum super prophetas, et ego visionem multiplicavi, et in manu prophetarum assimilatus sum. |
|||
| 11 | Si Galaad idolum, ergo frustra erant in Galgal bobus immolantes; nam et altaria eorum quasi acervi super sulcos agri. |
|||
| 12 | Fugit Jacob in regionem Syriæ, et servivit Israël in uxorem, et in uxorem servavit. |
|||
| 13 | In propheta autem eduxit Dominus Israël de Ægypto, et in propheta servatus est. |
|||
| 14 | Ad iracundiam me provocavit Ephraim in amaritudinibus suis: et sanguis ejus super eum veniet, et opprobrium ejus restituet ei Dominus suus. |
|||
| 1 | Loquente Ephraim, horror invasit Israël; et deliquit in Baal, et mortuus est. |
Final judgement on Israel. Hs.13.1-16 | ||
| 2 | Et nunc addiderunt ad peccandum; feceruntque sibi conflatile de argento suo quasi similitudinem idolorum: factura artificum totum est: his ipsi dicunt: Immolate homines, vitulos adorantes. |
|||
| 3 | Idcirco erunt quasi nubes matutina, et sicut ros matutinus præteriens; sicut pulvis turbine raptus ex area, et sicut fumus de fumario. |
|||
| 4 | Ego autem Dominus Deus tuus, ex terra Ægypti; et Deum absque me nescies, et salvator non est præter me. |
|||
| 5 | Ego cognovi te in deserto, in terra solitudinis. |
|||
| 6 | Juxta pascua sua adimpleti sunt et saturati sunt; et levaverunt cor suum, et obliti sunt mei. |
|||
| 7 | Et ego ero eis quasi leæna, sicut pardus in via Assyriorum. |
|||
| 8 | Occurram eis quasi ursa raptis catulis, et dirumpam interiora jecoris eorum, et consumam eos ibi quasi leo: bestia agri scindet eos. |
|||
| 9 | Perditio tua, Israël: tantummodo in me auxilium tuum. |
|||
| 10 | Ubi est rex tuus? maxime nunc salvet te in omnibus urbibus tuis; et judices tui, de quibus dixisti: Da mihi regem et principes. |
|||
| 11 | Dabo tibi regem in furore meo, et auferam in indignatione mea. |
|||
| 12 | Colligata est iniquitas Ephraim; absconditum peccatum ejus. |
|||
| 13 | Dolores parturientis venient ei: ipse filius non sapiens: nunc enim non stabit in contritione filiorum. |
|||
| 14 | De manu mortis liberabo eos; de morte redimam eos. Ero mors tua, o mors ! morsus tuus ero, inferne ! consolatio abscondita est ab oculis meis. |
|||
| 15 | Quia ipse inter fratres dividet: adducet urentem ventum Dominus de deserto ascendentem, et siccabit venas ejus, et desolabit fontem ejus: et ipse diripiet thesaurum omnis vasisdesiderabilis |
|||
| 1 | Pereat Samaria, quoniam ad amaritudinem concitavit Deum suum ! in gladio pereant, parvuli eorum elidantur, et fœtæ ejus discindantur ! |
|||
| 2 | Convertere, Israël, ad Dominum Deum tuum, quoniam corruisti in iniquitate tua. |
Hosea's plea to Israel. Hs.14.1-3 | ||
| 3 | Tollite vobiscum verba, et convertimini ad Dominum; et dicite ei: Omnem aufer iniquitatem, accipe bonum, et reddemus vitulos labiorum nostrorum. |
|||
| 4 | Assur non salvabit nos: super equum non ascendemus, nec dicemus ultra, Dii nostri opera manuum nostrarum: quia ejus, qui in te est, misereberis pupilli. |
|||
| 5 | Sanabo contritiones eorum; diligam eos spontanee: quia aversus est furor meus ab eis. |
the LORD promises new life for Israel. Hs.14.4-8 | ||
| 6 | Ero quasi ros; Israël germinabit sicut lilium, et erumpet radix ejus ut Libani. |
|||
| 7 | Ibunt rami ejus, et erit quasi oliva gloria ejus, et odor ejus ut Libani. |
|||
| 8 | Convertentur sedentes in umbra ejus; vivent tritico, et germinabunt quasi vinea; memoriale ejus sicut vinum Libani. |
|||
| 9 | Ephraim, quid mihi ultra idola? Ego exaudiam, et dirigam eum ego ut abietem virentem; ex me fructus tuus inventus est. |
|||
| 10 | Quis sapiens, et intelliget ista? intelligens, et sciet hæc? quia rectæ viæ Domini, et justi ambulabunt in eis; prævaricatores vero corruent in eis. |
Conclusion. Hs.14.9 | ||
| 1 | Verbum Domini, quod factum est ad Joël, filium Phatuel. | JOEL. Jl.1.1 | ||
| 2 | Audite hoc, senes, et auribus percipite, omnes habitatores terræ: si factum est istud in diebus vestris, aut in diebus patrum vestrorum? | The destruction of the Locusts. Jl.1.2-20 | ||
| 3 | Super hoc filiis vestris narrate, et filii vestri filiis suis, et filii eorum generationi alteræ. | |||
| 4 | Residuum erucæ comedit locusta, et residuum locustæ comedit bruchus, et residuum bruchi comedit rubigo. | |||
| 5 | Expergiscimini, ebrii, et flete et ululate, omnes qui bibitis vinum in dulcedine, quoniam periit ab ore vestro. | |||
| 6 | Gens enim ascendit super terram meam, fortis et innumerabilis: dentes ejus ut dentes leonis, et molares ejus ut catuli leonis. | |||
| 7 | Posuit vineam meam in desertum, et ficum meam decorticavit; nudans spoliavit eam, et projecit: albi facti sunt rami ejus. | |||
| 8 | Plange quasi virgo accincta sacco super virum pubertatis suæ. | |||
| 9 | Periit sacrificium et libatio de domo Domini; luxerunt sacerdotes, ministri Domini. | |||
| 10 | Depopulata est regio, luxit humus, quoniam devastatum est triticum, confusum est vinum, elanguit oleum. | |||
| 11 | Confusi sunt agricolæ, ululaverunt vinitores super frumento et hordeo, quia periit messis agri. | |||
| 12 | Vinea confusa est, et ficus elanguit; malogranatum, et palma, et malum, et omnia ligna agri aruerunt, quia confusum est gaudium a filiis hominum. | |||
| 13 | Accingite vos, et plangite, sacerdotes: ululate, ministri altaris; ingredimini, cubate in sacco, ministri Dei mei, quoniam interiit de domo Dei vestri sacrificiumet libatio. | |||
| 14 | Sanctificate jejunium, vocate cœtum, congregate senes, omnes habitatores terræ in domum Dei vestri, et clamate ad Dominum: | |||
| 15 | A, a, a, diei ! quia prope est dies Domini, et quasi vastitas a potente veniet. | |||
| 16 | Numquid non coram oculis vestris alimenta perierunt de domo Dei nostri, lætitia et exsultatio? | |||
| 17 | Computruerunt jumenta in stercore suo, demolita sunt horrea, dissipatæ sunt apothecæ, quoniam confusum est triticum. | |||
| 18 | Quid ingemuit animal, mugierunt greges armenti? quia non est pascua eis; sed et greges pecorum disperierunt. | |||
| 19 | Ad te, Domine, clamabo, quia ignis comedit speciosa deserti, et flamma succendit omnia ligna regionis. | |||
| 20 | Sed et bestiæ agri, quasi area sitiens imbrem, suspexerunt ad te, quoniam exsiccati sunt fontes aquarum, et ignis devoravit speciosa deserti. | |||
| 1 | Canite tuba in Sion, ululate in monte sancto meo, conturbentur omnes habitatores terræ: quia venit dies Domini, quia prope est. | A warning of the day of the LORD. Jl.2.1-11 | ||
| 2 | Dies tenebrarum et caliginis, dies nubis et turbinis; quasi mane expansum super montes populus multus et fortis: similis ei non fuit a principio, et post eum nonerit usque inannosgenerationisetgenerationis. | |||
| 3 | Ante faciem ejus ignis vorans, et post eum exurens flamma. Quasi hortus voluptatis terra coram eo, et post eum solitudo deserti, neque est qui effugiat eum. | |||
| 4 | Quasi aspectus equorum, aspectus eorum; et quasi equites, sic current. | |||
| 5 | Sicut sonitus quadrigarum super capita montium exilient, sicut sonitus flammæ ignis devorantis stipulam, velut populus fortis præparatus ad prælium. | |||
| 6 | A facie ejus cruciabuntur populi; omnes vultus redigentur in ollam. | |||
| 7 | Sicut fortes current; quasi viri bellatores ascendent murum: viri in viis suis gradientur, et non declinabunt a semitis suis. | |||
| 8 | Unusquisque fratrem suum non coarctabit, singuli in calle suo ambulabunt; sed et per fenestras cadent, et non demolientur. | |||
| 9 | Urbem ingredientur, in muro current, domos conscendent, per fenestras intrabunt quasi fur. | |||
| 10 | A facie ejus contremuit terra, moti sunt cæli, sol et luna obtenebrati sunt, et stellæ retraxerunt splendorem suum. | |||
| 11 | Et Dominus dedit vocem suam ante faciem exercitus sui, quia multa sunt nimis castra ejus, quia fortia et facientia verbum ejus: magnus enim dies Domini, et terribilis valde, et quis sustinebit eum? | |||
| 12 | Nunc ergo, dicit Dominus, convertimini ad me in toto corde vestro, in jejunio, et in fletu, et in planctu. | A call to repentance. Jl.2.12-17 | ||
| 13 | Et scindite corda vestra, et non vestimenta vestra; et convertimini ad Dominum Deum vestrum, quia benignus et misericors est, patiens et multæ misericordiæ, et præstabilis supermalitia. | |||
| 14 | Quis scit si convertatur, et ignoscat, et relinquat post se benedictionem, sacrificium et libamen Domino Deo vestro? | |||
| 15 | Canite tuba in Sion, sanctificate jejunium, vocate cœtum: | |||
| 16 | congregate populum, sanctificate ecclesiam, coadunate senes, congregate parvulos, et sugentes ubera; egrediatur sponsus de cubili suo, et sponsa de thalamo suo. | |||
| 17 | Inter vestibulum et altare plorabunt sacerdotes, ministri Domini, et dicent: Parce, Domine, parce populo tuo; et ne des hæreditatem tuam in opprobrium, ut dominentur eis nationes. Quare dicunt inpopulis: Ubi est | |||
| 18 | Zelatus est Dominus terram suam, et pepercit populo suo. | God restores fertility to the land. Jl.2.18-27 | ||
| 19 | Et respondit Dominus, et dixit populo suo: Ecce ego mittam vobis frumentum, et vinum, et oleum, et replebimini eis; et non dabo vos ultra opprobrium in gentibus. | |||
| 20 | Et eum qui ab aquilone est procul faciam a vobis, et expellam eum in terram inviam et desertam: faciem ejus contra mare orientale, et extremum ejus ad mare novissimum: et ascendet fœtor ejus, etascendet putredo e | |||
| 21 | Noli timere, terra: exsulta, et lætare, quoniam magnificavit Dominus ut faceret. | |||
| 22 | Nolite timere, animalia regionis, quia germinaverunt speciosa deserti; quia lignum attulit fructum suum, ficus et vinea dederunt virtutem suam. | |||
| 23 | Et, filii Sion, exsultate, et lætamini in Domino Deo vestro, quia dedit vobis doctorem justitiæ, et descendere faciet ad vos imbrem matutinum et serotinum, sicut in principio. | |||
| 24 | Et implebuntur areæ frumento, et redundabunt torcularia vino et oleo. | |||
| 25 | Et reddam vobis annos, quos comedit locusta, bruchus, et rubigo, et eruca: fortitudo mea magna quam misi in vos. | |||
| 26 | Et comedetis vescentes, et saturabimini; et laudabitis nomen Domini Dei vestri, qui fecit mirabilia vobiscum; et non confundetur populus meus in sempiternum. | |||
| 27 | Et scietis quia in medio Israël ego sum, et ego Dominus Deus vester, et non est amplius; et non confundetur populus meus in æternum. | |||
| 28 | Et erit post hæc: effundam spiritum meum super omnem carnem, et prophetabunt filii vestri et filiæ vestræ: senes vestri somnia somniabunt, et juvenes vestri visiones videbunt. | The day of the LORD. Jl.2.28-32 | ||
| 29 | Sed et super servos meos et ancillas in diebus illis effundam spiritum meum. | |||
| 30 | Et dabo prodigia in cælo et in terra, sanguinem, et ignem, et vaporem fumi. | |||
| 31 | Sol convertetur in tenebras, et luna in sanguinem, antequam veniat dies Domini magnus et horribilis. | |||
| 32 | Et erit: omnis qui invocaverit nomen Domini, salvus erit: quia in monte Sion et in Jerusalem erit salvatio, sicut dixit Dominus, et in residuis quos Dominus vocaverit. | |||
| 1 | Quia ecce in diebus illis, et in tempore illo, cum convertero captivitatem Juda et Jerusalem, | God will judge the nations. Jl.3.1-15 | ||
| 2 | congregabo omnes gentes, et deducam eas in vallem Josaphat; et disceptabo cum eis ibi super populo meo, et hæreditate mea Israël, quos disperserunt in nationibus, et terram meamdiviserunt. | |||
| 3 | Et super populum meum miserunt sortem; et posuerunt puerum in prostibulo, et puellam vendiderunt pro vino ut biberent. | |||
| 4 | Verum quid mihi et vobis, Tyrus et Sidon, et omnis terminus Palæstinorum? numquid ultionem vos reddetis mihi? et si ulciscimini vos contra me, cito velociter reddam vicissitudinem vobis super caput vestrum. | |||
| 5 | Argentum enim meum et aurum tulistis, et desiderabilia mea et pulcherrima intulistis in delubra vestra. | |||
| 6 | Et filios Juda et filios Jerusalem vendidistis filiis Græcorum, ut longe faceretis eos de finibus suis. | |||
| 7 | Ecce ego suscitabo eos de loco in quo vendidistis eos, et convertam retributionem vestram in caput vestrum. | |||
| 8 | Et vendam filios vestros et filias vestras in manibus filiorum Juda, et venundabunt eos Sabæis, genti longinquæ, quia Dominus locutus est. | |||
| 9 | Clamate hoc in gentibus, sanctificate bellum, suscitate robustos: accedant, ascendant omnes viri bellatores. | |||
| 10 | Concidite aratra vestra in gladios, et ligones vestros in lanceas. Infirmus dicat: Quia fortis ego sum. | |||
| 11 | Erumpite, et venite, omnes gentes de circuitu, et congregamini; ibi occumbere faciet Dominus robustos tuos. | |||
| 12 | Consurgant, et ascendant gentes in vallem Josaphat, quia ibi sedebo ut judicem omnes gentes in circuitu. | |||
| 13 | Mittite falces, quoniam maturavit messis; venite, et descendite, quia plenum est torcular, exuberant torcularia: quia multiplicata est malitia eorum. | |||
| 14 | Populi, populi, in valle concisionis, quia juxta est dies Domini in valle concisionis. | |||
| 15 | Sol et luna obtenebrati sunt, et stellæ retraxerunt splendorem suum. | |||
| 16 | Et Dominus de Sion rugiet, et de Jerusalem dabit vocem suam, et movebuntur cæli et terra; et Dominus spes populi sui, et fortitudo filiorum Israël. | God will bless his people. Jl.3.16-21 | ||
| 17 | Et scietis quia ego Dominus Deus vester, habitans in Sion monte sancto meo; et erit Jerusalem sancta, et alieni non transibunt per eam amplius. | |||
| 18 | Et erit in die illa: stillabunt montes dulcedinem, et colles fluent lacte, et per omnes rivos Juda ibunt aquæ; et fons de domo Domini egredietur, et irrigabit torrentem spinarum. | |||
| 19 | Ægyptus in desolationem erit, et Idumæa in desertum perditionis, pro eo quod inique egerint in filios Juda, et effuderint sanguinem innocentem in terra sua. | |||
| 20 | Et Judæa in æternum habitabitur, et Jerusalem in generationem et generationem. | |||
| 21 | Et mundabo sanguinem eorum, quem non mundaveram; et Dominus commorabitur in Sion. |