| 10 |
LIBER PROVERBIORUM SALOMONIS |
Proverbs - Wycliffe Bible(14c) |
Proverbs - Douay Rheims(17c) |
Reference |
| 1 | Filius sapiens lætificat patrem, filius vero stultus mœstitia est matris suæ. |
|
| SOLOMON'S PROVERBS. Pr.10.1-22.16 |
| 2 | Nil proderunt thesauri impietatis, justitia vero liberabit a morte. |
|
| |
| 3 | Non affliget Dominus fame animam justi, et insidias impiorum subvertet. |
|
| |
| 4 | Egestatem operata est manus remissa; manus autem fortium divitias parat. Qui nititur mendaciis, hic pascit ventos; |
|
| |
| 5 | Qui congregat in messe, filius sapiens est; qui autem stertit æstate, filius confusionis. |
|
| |
| 6 | Benedictio Domini super caput justi; os autem impiorum operit iniquitas. |
|
| |
| 7 | Memoria justi cum laudibus, et nomen impiorum putrescet. |
|
| |
| 8 | Sapiens corde præcepta suscipit; stultus cæditur labiis. |
|
| |
| 9 | Qui ambulat simpliciter ambulat confidenter; qui autem depravat vias suas manifestus erit. |
|
| |
| 10 | Qui annuit oculo dabit dolorem; et stultus labiis verberabitur. |
|
| |
| 11 | Vena vitæ os justi, et os impiorum operit iniquitatem. |
|
| |
| 12 | Odium suscitat rixas, et universa delicta operit caritas. |
|
| |
| 13 | In labiis sapientis invenitur sapientia, et virga in dorso ejus qui indiget corde. |
|
| |
| 14 | Sapientes abscondunt scientiam; os autem stulti confusioni proximum est. |
|
| |
| 15 | Substantia divitis, urbs fortitudinis ejus; pavor pauperum egestas eorum. |
|
| |
| 16 | Opus justi ad vitam, fructus autem impii ad peccatum. |
|
| |
| 17 | Via vitæ custodienti disciplinam; qui autem increpationes relinquit, errat. |
|
| |
| 18 | Abscondunt odium labia mendacia; qui profert contumeliam, insipiens est. |
|
| |
| 19 | In multiloquio non deerit peccatum, qui autem moderatur labia sua prudentissimus est. |
|
| |
| 20 | Argentum electum lingua justi; cor autem impiorum pro nihilo. |
|
| |
| 21 | Labia justi erudiunt plurimos; qui autem indocti sunt in cordis egestate morientur. |
|
| |
| 22 | Benedictio Domini divites facit, nec sociabitur eis afflictio. |
|
| |
| 23 | Quasi per risum stultus operatur scelus, sapientia autem est viro prudentia. |
|
| |
| 24 | Quod timet impius veniet super eum; desiderium suum justus dabitur. |
|
| |
| 25 | Quasi tempestas transiens non erit impius; justus autem quasi fundamentum sempiternum. |
|
| |
| 26 | Sicut acetum dentibus, et fumus oculis, sic piger his qui miserunt eum. |
|
| |
| 27 | Timor Domini apponet dies, et anni impiorum breviabuntur. |
|
| |
| 28 | Exspectatio justorum lætitia, spes autem impiorum peribit. |
|
| |
| 29 | Fortitudo simplicis via Domini, et pavor his qui operantur malum. |
|
| |
| 30 | Justus in æternum non commovebitur, impii autem non habitabunt super terram. |
|
| |
| 31 | Os justi parturiet sapientiam; lingua pravorum peribit. |
|
| |
| 32 | Labia justi considerant placita, et os impiorum perversa. |
|
| |
| 1 | Statera dolosa abominatio est apud Dominum, et pondus æquum voluntas ejus. |
|
| |
| 2 | Ubi fuerit superbia, ibi erit et contumelia; ubi autem est humilitas, ibi et sapientia. |
|
| |
| 3 | Simplicitas justorum diriget eos, et supplantatio perversorum vastabit illos. |
|
| |
| 4 | Non proderunt divitiæ in die ultionis; justitia autem liberabit a morte. |
|
| |
| 5 | Justitia simplicis diriget viam ejus, et in impietate sua corruet impius. |
|
| |
| 6 | Justitia rectorum liberabit eos, et in insidiis suis capientur iniqui. |
|
| |
| 7 | Mortuo homine impio, nulla erit ultra spes, et exspectatio sollicitorum peribit. |
|
| |
| 8 | Justus de angustia liberatus est, et tradetur impius pro eo. |
|
| |
| 9 | Simulator ore decipit amicum suum; justi autem liberabuntur scientia. |
|
| |
| 10 | In bonis justorum exsultabit civitas, et in perditione impiorum erit laudatio. |
|
| |
| 11 | Benedictione justorum exaltabitur civitas, et ore impiorum subvertetur. |
|
| |
| 12 | Qui despicit amicum suum indigens corde est; vir autem prudens tacebit. |
|
| |
| 13 | Qui ambulat fraudulenter, revelat arcana; qui autem fidelis est animi, celat amici commissum. |
|
| |
| 14 | Ubi non est gubernator, populus corruet; salus autem, ubi multa consilia. |
|
| |
| 15 | Affligetur malo qui fidem facit pro extraneo; qui autem cavet laqueos securus erit. |
|
| |
| 16 | Mulier gratiosa inveniet gloriam, et robusti habebunt divitias. |
|
| |
| 17 | Benefacit animæ suæ vir misericors; qui autem crudelis est, etiam propinquos abjicit. |
|
| |
| 18 | Impius facit opus instabile, seminanti autem justitiam merces fidelis. |
|
| |
| 19 | Clementia præparat vitam, et sectatio malorum mortem. |
|
| |
| 20 | Abominabile Domino cor pravum, et voluntas ejus in iis qui simpliciter ambulant. |
|
| |
| 21 | Manus in manu non erit innocens malus; semen autem justorum salvabitur. |
|
| |
| 22 | Circulus aureus in naribus suis, mulier pulchra et fatua. |
|
| |
| 23 | Desiderium justorum omne bonum est; præstolatio impiorum furor. |
|
| |
| 24 | Alii dividunt propria, et ditiores fiunt; alii rapiunt non sua, et semper in egestate sunt. |
|
| |
| 25 | Anima quæ benedicit impinguabitur, et qui inebriat, ipse quoque inebriabitur. |
|
| |
| 26 | Qui abscondit frumenta maledicetur in populis; benedictio autem super caput vendentium. |
|
| |
| 27 | Bene consurgit diluculo qui quærit bona; qui autem investigator malorum est, opprimetur ab eis. |
|
| |
| 28 | Qui confidit in divitiis suis corruet: justi autem quasi virens folium germinabunt. |
|
| |
| 29 | Qui conturbat domum suam possidebit ventos, et qui stultus est serviet sapienti. |
|
| |
| 30 | Fructus justi lignum vitæ, et qui suscipit animas sapiens est. |
|
| |
| 31 | Si justus in terra recipit, quanto magis impius et peccator ! |
|
| |
| 1 | Qui diligit disciplinam diligit scientiam; qui autem odit increpationes insipiens est. |
|
| |
| 2 | Qui bonus est hauriet gratiam a Domino; qui autem confidit in cogitationibus suis impie agit. |
|
| |
| 3 | Non roborabitur homo ex impietate, et radix justorum non commovebitur. |
|
| |
| 4 | Mulier diligens corona est viro suo; et putredo in ossibus ejus, quæ confusione res dignas gerit. |
|
| |
| 5 | Cogitationes justorum judicia, et consilia impiorum fraudulenta. |
|
| |
| 6 | Verba impiorum insidiantur sanguini; os justorum liberabit eos. |
|
| |
| 7 | Verte impios, et non erunt; domus autem justorum permanebit. |
|
| |
| 8 | Doctrina sua noscetur vir; qui autem vanus et excors est patebit contemptui. |
|
| |
| 9 | Melior est pauper et sufficiens sibi quam gloriosus et indigens pane. |
|
| |
| 10 | Novit justus jumentorum suorum animas; viscera autem impiorum crudelia. |
|
| |
| 11 | Qui operatur terram suam satiabitur panibus; qui autem sectatur otium stultissimus est. Qui suavis est in vini demor |
|
| |
| 12 | Desiderium impii munimentum est pessimorum; radix autem justorum proficiet. |
|
| |
| 13 | Propter peccata labiorum ruina proximat malo; effugiet autem justus de angustia. |
|
| |
| 14 | De fructu oris sui unusquisque replebitur bonis, et juxta opera manuum suarum retribuetur ei. |
|
| |
| 15 | Via stulti recta in oculis ejus; qui autem sapiens est audit consilia. |
|
| |
| 16 | Fatuus statim indicat iram suam; qui autem dissimulat injuriam callidus est. |
|
| |
| 17 | Qui quod novit loquitur, index justitiæ est; qui autem mentitur, testis est fraudulentus. |
|
| |
| 18 | Est qui promittit, et quasi gladio pungitur conscientiæ: lingua autem sapientium sanitas est. |
|
| |
| 19 | Labium veritatis firmum erit in perpetuum; qui autem testis est repentinus, concinnat linguam mendacii. |
|
| |
| 20 | Dolus in corde cogitantium mala; qui autem pacis ineunt consilia, sequitur eos gaudium. |
|
| |
| 21 | Non contristabit justum quidquid ei acciderit: impii autem replebuntur malo. |
|
| |
| 22 | Abominatio est Domino labia mendacia; qui autem fideliter agunt placent ei. |
|
| |
| 23 | Homo versatus celat scientiam, et cor insipientium provocat stultitiam. |
|
| |
| 24 | Manus fortium dominabitur; quæ autem remissa est, tributis serviet. |
|
| |
| 25 | Mœror in corde viri humiliabit illum, et sermone bono lætificabitur. |
|
| |
| 26 | Qui negligit damnum propter amicum, justus est; iter autem impiorum decipiet eos. |
|
| |
| 27 | Non inveniet fraudulentus lucrum, et substantia hominis erit auri pretium. |
|
| |
| 28 | In semita justitiæ vita; iter autem devium ducit ad mortem. |
|
| |
| 1 | Filius sapiens doctrina patris; qui autem illusor est non audit cum arguitur. |
|
| |
| 2 | De fructu oris sui homo satiabitur bonis: anima autem prævaricatorum iniqua. |
|
| |
| 3 | Qui custodit os suum custodit animam suam; qui autem inconsideratus est ad loquendum, sentiet mala. |
|
| |
| 4 | Vult et non vult piger; anima autem operantium impinguabitur. |
|
| |
| 5 | Verbum mendax justus detestabitur; impius autem confundit, et confundetur. |
|
| |
| 6 | Justitia custodit innocentis viam, impietas autem peccatorem supplantat. |
|
| |
| 7 | Est quasi dives, cum nihil habeat, et est quasi pauper, cum in multis divitiis sit. |
|
| |
| 8 | Redemptio animæ viri divitiæ suæ; qui autem pauper est, increpationem non sustinet. |
|
| |
| 9 | Lux justorum lætificat: lucerna autem impiorum extinguetur. |
|
| |
| 10 | Inter superbos semper jurgia sunt; qui autem agunt omnia cum consilio, reguntur sapientia. |
|
| |
| 11 | Substantia festinata minuetur; quæ autem paulatim colligitur manu, multiplicabitur. |
|
| |
| 12 | Spes quæ differtur affligit animam; lignum vitæ desiderium veniens. |
|
| |
| 13 | Qui detrahit alicui rei, ipse se in futurum obligat; qui autem timet præceptum, in pace versabitur. Animæ dolosæ er |
|
| |
| 14 | Lex sapientis fons vitæ, ut declinet a ruina mortis. |
|
| |
| 15 | Doctrina bona dabit gratiam; in itinere contemptorum vorago. |
|
| |
| 16 | Astutus omnia agit cum consilio; qui autem fatuus est aperit stultitiam. |
|
| |
| 17 | Nuntius impii cadet in malum; legatus autem fidelis, sanitas. |
|
| |
| 18 | Egestas et ignominia ei qui deserit disciplinam; qui autem acquiescit arguenti glorificabitur. |
|
| |
| 19 | Desiderium si compleatur delectat animam; detestantur stulti eos qui fugiunt mala. |
|
| |
| 20 | Qui cum sapientibus graditur sapiens erit; amicus stultorum similis efficietur. |
|
| |
| 21 | Peccatores persequitur malum, et justis retribuentur bona. |
|
| |
| 22 | Bonus reliquit hæredes filios et nepotes, et custoditur justo substantia peccatoris. |
|
| |
| 23 | Multi cibi in novalibus patrum, et aliis congregantur absque judicio. |
|
| |
| 24 | Qui parcit virgæ odit filium suum; qui autem diligit illum instanter erudit. |
|
| |
| 25 | Justus comedit et replet animam suam; venter autem impiorum insaturabilis. |
|
| |
| 1 | Sapiens mulier ædificat domum suam; insipiens exstructam quoque manibus destruet. |
|
| |
| 2 | Ambulans recto itinere, et timens Deum, despicitur ab eo qui infami graditur via. |
|
| |
| 3 | In ore stulti virga superbiæ; labia autem sapientium custodiunt eos. |
|
| |
| 4 | Ubi non sunt boves, præsepe vacuum est; ubi autem plurimæ segetes, ibi manifesta est fortitudo bovis. |
|
| |
| 5 | Testis fidelis non mentitur; profert autem mendacium dolosus testis. |
|
| |
| 6 | Quærit derisor sapientiam, et non invenit; doctrina prudentium facilis. |
|
| |
| 7 | Vade contra virum stultum, et nescit labia prudentiæ. |
|
| |
| 8 | Sapientia callidi est intelligere viam suam, et imprudentia stultorum errans. |
|
| |
| 9 | Stultus illudet peccatum, et inter justos morabitur gratia. |
|
| |
| 10 | Cor quod novit amaritudinem animæ suæ, in gaudio ejus non miscebitur extraneus. |
|
| |
| 11 | Domus impiorum delebitur: tabernacula vero justorum germinabunt. |
|
| |
| 12 | Est via quæ videtur homini justa, novissima autem ejus deducunt ad mortem. |
|
| |
| 13 | Risus dolore miscebitur, et extrema gaudii luctus occupat. |
|
| |
| 14 | Viis suis replebitur stultus, et super eum erit vir bonus. |
|
| |
| 15 | Innocens credit omni verbo; astutus considerat gressus suos. Filio doloso nihil erit boni; servo autem sapienti p |
|
| |
| 16 | Sapiens timet, et declinat a malo; stultus transilit, et confidit. |
|
| |
| 17 | Impatiens operabitur stultitiam, et vir versutus odiosus est. |
|
| |
| 18 | Possidebunt parvuli stultitiam, et exspectabunt astuti scientiam. |
|
| |
| 19 | Jacebunt mali ante bonos, et impii ante portas justorum. |
|
| |
| 20 | Etiam proximo suo pauper odiosus erit: amici vero divitum multi. |
|
| |
| 21 | Qui despicit proximum suum peccat; qui autem miseretur pauperis beatus erit. Qui credit in Domino misericordiam dili |
|
| |
| 22 | Errant qui operantur malum; misericordia et veritas præparant bona. |
|
| |
| 23 | In omni opere erit abundantia; ubi autem verba sunt plurima, ibi frequenter egestas. |
|
| |
| 24 | Corona sapientium divitiæ eorum; fatuitas stultorum imprudentia. |
|
| |
| 25 | Liberat animas testis fidelis, et profert mendacia versipellis. |
|
| |
| 26 | In timore Domini fiducia fortitudinis, et filiis ejus erit spes. |
|
| |
| 27 | Timor Domini fons vitæ, ut declinent a ruina mortis. |
|
| |
| 28 | In multitudine populi dignitas regis, et in paucitate plebis ignominia principis. |
|
| |
| 29 | Qui patiens est multa gubernatur prudentia; qui autem impatiens est exaltat stultitiam suam. |
|
| |
| 30 | Vita carnium sanitas cordis; putredo ossium invidia. |
|
| |
| 31 | Qui calumniatur egentem exprobrat factori ejus; honorat autem eum qui miseretur pauperis. |
|
| |
| 32 | In malitia sua expelletur impius: sperat autem justus in morte sua. |
|
| |
| 33 | In corde prudentis requiescit sapientia, et indoctos quosque erudiet. |
|
| |
| 34 | Justitia elevat gentem; miseros autem facit populos peccatum. |
|
| |
| 35 | Acceptus est regi minister intelligens; iracundiam ejus inutilis sustinebit. |
|
| |
| 1 | Responsio mollis frangit iram; sermo durus suscitat furorem. |
|
| |
| 2 | Lingua sapientium ornat scientiam; os fatuorum ebullit stultitiam. |
|
| |
| 3 | In omni loco, oculi Domini contemplantur bonos et malos. |
|
| |
| 4 | Lingua placabilis lignum vitæ; quæ autem immoderata est conteret spiritum. |
|
| |
| 5 | Stultus irridet disciplinam patris sui; qui autem custodit increpationes astutior fiet. In abundanti justitia virtus |
|
| |
| 6 | Domus justi plurima fortitudo, et in fructibus impii conturbatio. |
|
| |
| 7 | Labia sapientium disseminabunt scientiam; cor stultorum dissimile erit. |
|
| |
| 8 | Victimæ impiorum abominabiles Domino; vota justorum placabilia. |
|
| |
| 9 | Abominatio est Domino via impii; qui sequitur justitiam diligitur ab eo. |
|
| |
| 10 | Doctrina mala deserenti viam vitæ; qui increpationes odit, morietur. |
|
| |
| 11 | Infernus et perditio coram Domino; quanto magis corda filiorum hominum ! |
|
| |
| 12 | Non amat pestilens eum qui se corripit, nec ad sapientes graditur. |
|
| |
| 13 | Cor gaudens exhilarat faciem; in mœrore animi dejicitur spiritus. |
|
| |
| 14 | Cor sapientis quærit doctrinam, et os stultorum pascitur imperitia. |
|
| |
| 15 | Omnes dies pauperis, mali; secura mens quasi juge convivium. |
|
| |
| 16 | Melius est parum cum timore Domini, quam thesauri magni et insatiabiles. |
|
| |
| 17 | Melius est vocari ad olera cum caritate, quam ad vitulum saginatum cum odio. |
|
| |
| 18 | Vir iracundus provocat rixas; qui patiens est mitigat suscitatas. |
|
| |
| 19 | Iter pigrorum quasi sepes spinarum; via justorum absque offendiculo. |
|
| |
| 20 | Filius sapiens lætificat patrem, et stultus homo despicit matrem suam. |
|
| |
| 21 | Stultitia gaudium stulto, et vir prudens dirigit gressus suos. |
|
| |
| 22 | Dissipantur cogitationes ubi non est consilium; ubi vero sunt plures consiliarii, confirmantur. |
|
| |
| 23 | Lætatur homo in sententia oris sui, et sermo opportunus est optimus. |
|
| |
| 24 | Semita vitæ super eruditum, ut declinet de inferno novissimo. |
|
| |
| 25 | Domum superborum demolietur Dominus, et firmos faciet terminos viduæ. |
|
| |
| 26 | Abominatio Domini cogitationes malæ, et purus sermo pulcherrimus firmabitur ab eo. |
|
| |
| 27 | Conturbat domum suam qui sectatur avaritiam; qui autem odit munera, vivet. Per misericordiam et fidem purgantur pecc |
|
| |
| 28 | Mens justi meditatur obedientiam; os impiorum redundat malis. |
|
| |
| 29 | Longe est Dominus ab impiis, et orationes justorum exaudiet. |
|
| |
| 30 | Lux oculorum lætificat animam; fama bona impinguat ossa. |
|
| |
| 31 | Auris quæ audit increpationes vitæ in medio sapientium commorabitur. |
|
| |
| 32 | Qui abjicit disciplinam despicit animam suam; qui autem acquiescit increpationibus possessor est cordis. |
|
| |
| 33 | Timor Domini disciplina sapientiæ, et gloriam præcedit humilitas. |
|
| |
| 1 | Hominis est animam præparare, et Domini gubernare linguam. |
|
| |
| 2 | Omnes viæ hominis patent oculis ejus; spirituum ponderator est Dominus. |
|
| |
| 3 | Revela Domino opera tua, et dirigentur cogitationes tuæ. |
|
| |
| 4 | Universa propter semetipsum operatus est Dominus; impium quoque ad diem malum. |
|
| |
| 5 | Abominatio Domini est omnis arrogans; etiamsi manus ad manum fuerit, non est innocens. Initium viæ bonæ facere justit |
|
| |
| 6 | Misericordia et veritate redimitur iniquitas, et in timore Domini declinatur a malo. |
|
| |
| 7 | Cum placuerint Domino viæ hominis, inimicos quoque ejus convertet ad pacem. |
|
| |
| 8 | Melius est parum cum justitia quam multi fructus cum iniquitate. |
|
| |
| 9 | Cor hominis disponit viam suam, sed Domini est dirigere gressus ejus. |
|
| |
| 10 | Divinatio in labiis regis; in judicio non errabit os ejus. |
|
| |
| 11 | Pondus et statera judicia Domini sunt, et opera ejus omnes lapides sacculi. |
|
| |
| 12 | Abominabiles regi qui agunt impie, quoniam justitia firmatur solium. |
|
| |
| 13 | Voluntas regum labia justa; qui recta loquitur diligetur. |
|
| |
| 14 | Indignatio regis nuntii mortis, et vir sapiens placabit eam. |
|
| |
| 15 | In hilaritate vultus regis vita, et clementia ejus quasi imber serotinus. |
|
| |
| 16 | Posside sapientiam, quia auro melior est, et acquire prudentiam, quia pretiosior est argento. |
|
| |
| 17 | Semita justorum declinat mala; custos animæ suæ servat viam suam. |
|
| |
| 18 | Contritionem præcedit superbia, et ante ruinam exaltatur spiritus. |
|
| |
| 19 | Melius est humiliari cum mitibus quam dividere spolia cum superbis. |
|
| |
| 20 | Eruditus in verbo reperiet bona, et qui sperat in Domino beatus est. |
|
| |
| 21 | Qui sapiens est corde appellabitur prudens, et qui dulcis eloquio majora percipiet. |
|
| |
| 22 | Fons vitæ eruditio possidentis; doctrina stultorum fatuitas. |
|
| |
| 23 | Cor sapientis erudiet os ejus, et labiis ejus addet gratiam. |
|
| |
| 24 | Favus mellis composita verba; dulcedo animæ sanitas ossium. |
|
| |
| 25 | Est via quæ videtur homini recta, et novissima ejus ducunt ad mortem. |
|
| |
| 26 | Anima laborantis laborat sibi, quia compulit eum os suum. |
|
| |
| 27 | Vir impius fodit malum, et in labiis ejus ignis ardescit. |
|
| |
| 28 | Homo perversus suscitat lites, et verbosus separat principes. |
|
| |
| 29 | Vir iniquus lactat amicum suum, et ducit eum per viam non bonam. |
|
| |
| 30 | Qui attonitis oculis cogitat prava, mordens labia sua perficit malum. |
|
| |
| 31 | Corona dignitatis senectus, quæ in viis justitiæ reperietur. |
|
| |
| 32 | Melior est patiens viro forti, et qui dominatur animo suo expugnatore urbium. |
|
| |
| 33 | Sortes mittuntur in sinum, sed a Domino temperantur. |
|
| |
| 1 | Melior est buccella sicca cum gaudio quam domus plena victimis cum jurgio. |
|
| |
| 2 | Servus sapiens dominabitur filiis stultis, et inter fratres hæreditatem dividet. |
|
| |
| 3 | Sicut igne probatur argentum et aurum camino, ita corda probat Dominus. |
|
| |
| 4 | Malus obedit linguæ iniquæ, et fallax obtemperat labiis mendacibus. |
|
| |
| 5 | Qui despicit pauperem exprobrat factori ejus, et qui ruina lætatur alterius non erit impunitus. |
|
| |
| 6 | Corona senum filii filiorum, et gloria filiorum patres eorum. |
|
| |
| 7 | Non decent stultum verba composita, nec principem labium mentiens. |
|
| |
| 8 | Gemma gratissima exspectatio præstolantis; quocumque se vertit, prudenter intelligit. |
|
| |
| 9 | Qui celat delictum quærit amicitias; qui altero sermone repetit, separat fœderatos. |
|
| |
| 10 | Plus proficit correptio apud prudentem, quam centum plagæ apud stultum. |
|
| |
| 11 | Semper jurgia quærit malus: angelus autem crudelis mittetur contra eum. |
|
| |
| 12 | Expedit magis ursæ occurrere raptis fœtibus, quam fatuo confidenti in stultitia sua. |
|
| |
| 13 | Qui reddit mala pro bonis, non recedet malum de domo ejus. |
|
| |
| 14 | Qui dimittit aquam caput est jurgiorum, et antequam patiatur contumeliam judicium deserit. |
|
| |
| 15 | Qui justificat impium, et qui condemnat justum, abominabilis est uterque apud Deum. |
|
| |
| 16 | Quid prodest stulto habere divitias, cum sapientiam emere non possit? Qui altum facit domum suam quærit ruinam, et |
|
| |
| 17 | Omni tempore diligit qui amicus est, et frater in angustiis comprobatur. |
|
| |
| 18 | Stultus homo plaudet manibus, cum spoponderit pro amico suo. |
|
| |
| 19 | Qui meditatur discordias diligit rixas, et qui exaltat ostium quærit ruinam. |
|
| |
| 20 | Qui perversi cordis est non inveniet bonum, et qui vertit linguam incidet in malum. |
|
| |
| 21 | Natus est stultus in ignominiam suam; sed nec pater in fatuo lætabitur. |
|
| |
| 22 | Animus gaudens ætatem floridam facit; spiritus tristis exsiccat ossa. |
|
| |
| 23 | Munera de sinu impius accipit, ut pervertat semitas judicii. |
|
| |
| 24 | In facie prudentis lucet sapientia; oculi stultorum in finibus terræ. |
|
| |
| 25 | Ira patris filius stultus, et dolor matris quæ genuit eum. |
|
| |
| 26 | Non est bonum damnum inferre justo, nec percutere principem qui recta judicat. |
|
| |
| 27 | Qui moderatur sermones suos doctus et prudens est, et pretiosi spiritus vir eruditus. |
|
| |
| 28 | Stultus quoque, si tacuerit, sapiens reputabitur, et si compresserit labia sua, intelligens. |
|
| |
| 1 | Occasiones quærit qui vult recedere ab amico: omni tempore erit exprobrabilis. |
|
| |
| 2 | Non recipit stultus verba prudentiæ, nisi ea dixeris quæ versantur in corde ejus. |
|
| |
| 3 | Impius, cum in profundum venerit peccatorum, contemnit; sed sequitur eum ignominia et opprobrium. |
|
| |
| 4 | Aqua profunda verba ex ore viri, et torrens redundans fons sapientiæ. |
|
| |
| 5 | Accipere personam impii non est bonum, ut declines a veritate judicii. |
|
| |
| 6 | Labia stulti miscent se rixis, et os ejus jurgia provocat. |
|
| |
| 7 | Os stulti contritio ejus, et labia ipsius ruina animæ ejus. |
|
| |
| 8 | Verba bilinguis quasi simplicia, et ipsa perveniunt usque ad interiora ventris. Pigrum dejicit timor; animæ autem ef |
|
| |
| 9 | Qui mollis et dissolutus est in opere suo frater est sua opera dissipantis. |
|
| |
| 10 | Turris fortissima nomen Domini; ad ipsum currit justus, et exaltabitur. |
|
| |
| 11 | Substantia divitis urbs roboris ejus, et quasi murus validus circumdans eum. |
|
| |
| 12 | Antequam conteratur, exaltatur cor hominis, et antequam glorificetur, humiliatur. |
|
| |
| 13 | Qui prius respondet quam audiat, stultum se esse demonstrat, et confusione dignum. |
|
| |
| 14 | Spiritus viri sustentat imbecillitatem suam; spiritum vero ad irascendum facilem quis poterit sustinere? |
|
| |
| 15 | Cor prudens possidebit scientiam, et auris sapientium quærit doctrinam. |
|
| |
| 16 | Donum hominis dilatat viam ejus, et ante principes spatium ei facit. |
|
| |
| 17 | Justus prior est accusator sui: venit amicus ejus, et investigabit eum. |
|
| |
| 18 | Contradictiones comprimit sors, et inter potentes quoque dijudicat. |
|
| |
| 19 | Frater qui adjuvatur a fratre quasi civitas firma, et judicia quasi vectes urbium. |
|
| |
| 20 | De fructu oris viri replebitur venter ejus, et genimina labiorum ipsius saturabunt eum. |
|
| |
| 21 | Mors et vita in manu linguæ; qui diligunt eam comedent fructus ejus. |
|
| |
| 22 | Qui invenit mulierem bonam invenit bonum, et hauriet jucunditatem a Domino. Qui expellit mulierem bonam expellit bonu |
|
| |
| 23 | Cum obsecrationibus loquetur pauper, et dives effabitur rigide. |
|
| |
| 24 | Vir amabilis ad societatem magis amicus erit quam frater. |
|
| |
| 1 | Melior est pauper qui ambulat in simplicitate sua quam dives torquens labia sua, et insipiens. |
|
| |
| 2 | Ubi non est scientia animæ, non est bonum, et qui festinus est pedibus offendet. |
|
| |
| 3 | Stultitia hominis supplantat gressus ejus, et contra Deum fervet animo suo. |
|
| |
| 4 | Divitiæ addunt amicos plurimos; a paupere autem et hi quos habuit separantur. |
|
| |
| 5 | Testis falsus non erit impunitus, et qui mendacia loquitur non effugiet. |
|
| |
| 6 | Multi colunt personam potentis, et amici sunt dona tribuentis. |
|
| |
| 7 | Fratres hominis pauperis oderunt eum; insuper et amici procul recesserunt ab eo.
Qui tantum verba sectatur nihil ha |
|
| |
| 8 | qui autem possessor est mentis diligit animam suam, et custos prudentiæ inveniet bona. |
|
| |
| 9 | Falsus testis non erit impunitus, et qui loquitur mendacia peribit. |
|
| |
| 10 | Non decent stultum deliciæ, nec servum dominari principibus. |
|
| |
| 11 | Doctrina viri per patientiam noscitur, et gloria ejus est iniqua prætergredi. |
|
| |
| 12 | Sicut fremitus leonis, ita et regis ira, et sicut ros super herbam, ita et hilaritas ejus. |
|
| |
| 13 | Dolor patris filius stultus, et tecta jugiter perstillantia litigiosa mulier. |
|
| |
| 14 | Domus et divitiæ dantur a parentibus; a Domino autem proprie uxor prudens. |
|
| |
| 15 | Pigredo immittit soporem, et anima dissoluta esuriet. |
|
| |
| 16 | Qui custodit mandatum custodit animam suam; qui autem negligit viam suam mortificabitur. |
|
| |
| 17 | Fœneratur Domino qui miseretur pauperis, et vicissitudinem suam reddet ei. |
|
| |
| 18 | Erudi filium tuum; ne desperes: ad interfectionem autem ejus ne ponas animam tuam. |
|
| |
| 19 | Qui impatiens est sustinebit damnum, et cum rapuerit, aliud apponet. |
|
| |
| 20 | Audi consilium, et suscipe disciplinam, ut sis sapiens in novissimis tuis. |
|
| |
| 21 | Multæ cogitationes in corde viri; voluntas autem Domini permanebit. |
|
| |
| 22 | Homo indigens misericors est, et melior est pauper quam vir mendax. |
|
| |
| 23 | Timor Domini ad vitam, et in plenitudine commorabitur absque visitatione pessima. |
|
| |
| 24 | Abscondit piger manum suam sub ascella, nec ad os suum applicat eam. |
|
| |
| 25 | Pestilente flagellato stultus sapientior erit; si autem corripueris sapientem, intelliget disciplinam. |
|
| |
| 26 | Qui affligit patrem, et fugat matrem, ignominiosus est et infelix. |
|
| |
| 27 | Non cesses, fili, audire doctrinam, nec ignores sermones scientiæ. |
|
| |
| 28 | Testis iniquus deridet judicium, et os impiorum devorat iniquitatem. |
|
| |
| 29 | Parata sunt derisoribus judicia, et mallei percutientes stultorum corporibus. |
|
| |
| 1 | Luxuriosa res vinum, et tumultuosa ebrietas: quicumque his delectatur non erit sapiens. |
|
| |
| 2 | Sicut rugitus leonis, ita et terror regis: qui provocat eum peccat in animam suam. |
|
| |
| 3 | Honor est homini qui separat se a contentionibus; omnes autem stulti miscentur contumeliis. |
|
| |
| 4 | Propter frigus piger arare noluit; mendicabit ergo æstate, et non dabitur illi. |
|
| |
| 5 | Sicut aqua profunda, sic consilium in corde viri; sed homo sapiens exhauriet illud. |
|
| |
| 6 | Multi homines misericordes vocantur; virum autem fidelem quis inveniet? |
|
| |
| 7 | Justus qui ambulat in simplicitate sua beatos post se filios derelinquet. |
|
| |
| 8 | Rex qui sedet in solio judicii dissipat omne malum intuitu suo. |
|
| |
| 9 | Quis potest dicere: Mundum est cor meum; purus sum a peccato? |
|
| |
| 10 | Pondus et pondus, mensura et mensura: utrumque abominabile est apud Deum. |
|
| |
| 11 | Ex studiis suis intelligitur puer, si munda et recta sint opera ejus. |
|
| |
| 12 | Aurem audientem, et oculum videntem: Dominus fecit utrumque. |
|
| |
| 13 | Noli diligere somnum, ne te egestas opprimat: aperi oculos tuos, et saturare panibus. |
|
| |
| 14 | Malum est, malum est, dicit omnis emptor; et cum recesserit, tunc gloriabitur. |
|
| |
| 15 | Est aurum et multitudo gemmarum, et vas pretiosum labia scientiæ. |
|
| |
| 16 | Tolle vestimentum ejus qui fidejussor extitit alieni, et pro extraneis aufer pignus ab eo. |
|
| |
| 17 | Suavis est homini panis mendacii, et postea implebitur os ejus calculo. |
|
| |
| 18 | Cogitationes consiliis roborantur, et gubernaculis tractanda sunt bella. |
|
| |
| 19 | Ei qui revelat mysteria, et ambulat fraudulenter, et dilatat labia sua, ne commiscearis. |
|
| |
| 20 | Qui maledicit patri suo et matri, extinguetur lucerna ejus in mediis tenebris: |
|
| |
| 21 | hæreditas ad quam festinatur in principio, in novissimo benedictione carebit. |
|
| |
| 22 | Ne dicas: Reddam malum: exspecta Dominum, et liberabit te. |
|
| |
| 23 | Abominatio est apud Dominum pondus et pondus; statera dolosa non est bona. |
|
| |
| 24 | A Domino diriguntur gressus viri: quis autem hominum intelligere potest viam suam? |
|
| |
| 25 | Ruina est homini devorare sanctos, et post vota retractare. |
|
| |
| 26 | Dissipat impios rex sapiens, et incurvat super eos fornicem. |
|
| |
| 27 | Lucerna Domini spiraculum hominis, quæ investigat omnia secreta ventris. |
|
| |
| 28 | Misericordia et veritas custodiunt regem, et roboratur clementia thronus ejus. |
|
| |
| 29 | Exsultatio juvenum fortitudo eorum, et dignitas senum canities. |
|
| |
| 30 | Livor vulneris absterget mala, et plagæ in secretioribus ventris. |
|
| |
| 1 | Sicut divisiones aquarum, ita cor regis in manu Domini: quocumque voluerit, inclinabit illud. |
|
| |
| 2 | Omnis via viri recta sibi videtur: appendit autem corda Dominus. |
|
| |
| 3 | Facere misericordiam et judicium magis placet Domino quam victimæ. |
|
| |
| 4 | Exaltatio oculorum est dilatatio cordis; lucerna impiorum peccatum. |
|
| |
| 5 | Cogitationes robusti semper in abundantia; omnis autem piger semper in egestate est. |
|
| |
| 6 | Qui congregat thesauros lingua mendacii vanus et excors est, et impingetur ad laqueos mortis. |
|
| |
| 7 | Rapinæ impiorum detrahent eos, quia noluerunt facere judicium. |
|
| |
| 8 | Perversa via viri aliena est; qui autem mundus est, rectum opus ejus. |
|
| |
| 9 | Melius est sedere in angulo domatis, quam cum muliere litigiosa, et in domo communi. |
|
| |
| 10 | Anima impii desiderat malum: non miserebitur proximo suo. |
|
| |
| 11 | Mulctato pestilente, sapientior erit parvulus, et si sectetur sapientem, sumet scientiam. |
|
| |
| 12 | Excogitat justus de domo impii, ut detrahat impios a malo. |
|
| |
| 13 | Qui obturat aurem suam ad clamorem pauperis, et ipse clamabit, et non exaudietur. |
|
| |
| 14 | Munus absconditum extinguit iras, et donum in sinu indignationem maximam. |
|
| |
| 15 | Gaudium justo est facere judicium, et pavor operantibus iniquitatem. |
|
| |
| 16 | Vir qui erraverit a via doctrinæ in cœtu gigantum commorabitur. |
|
| |
| 17 | Qui diligit epulas in egestate erit; qui amat vinum et pinguia non ditabitur. |
|
| |
| 18 | Pro justo datur impius, et pro rectis iniquus. |
|
| |
| 19 | Melius est habitare in terra deserta quam cum muliere rixosa et iracunda. |
|
| |
| 20 | Thesaurus desiderabilis, et oleum in habitaculo justi: et imprudens homo dissipabit illud. |
|
| |
| 21 | Qui sequitur justitiam et misericordiam inveniet vitam, justitiam, et gloriam. |
|
| |
| 22 | Civitatem fortium ascendit sapiens, et destruxit robur fiduciæ ejus. |
|
| |
| 23 | Qui custodit os suum et linguam suam custodit ab angustiis animam suam. |
|
| |
| 24 | Superbus et arrogans vocatur indoctus, qui in ira operatur superbiam. |
|
| |
| 25 | Desideria occidunt pigrum: noluerunt enim quidquam manus ejus operari. |
|
| |
| 26 | Tota die concupiscit et desiderat; qui autem justus est, tribuet, et non cessabit. |
|
| |
| 27 | Hostiæ impiorum abominabiles, quia offeruntur ex scelere. |
|
| |
| 28 | Testis mendax peribit; vir obediens loquetur victoriam. |
|
| |
| 29 | Vir impius procaciter obfirmat vultum suum; qui autem rectus est corrigit viam suam. |
|
| |
| 30 | Non est sapientia, non est prudentia, non est consilium contra Dominum. |
|
| |
| 31 | Equus paratur ad diem belli; Dominus autem salutem tribuit. |
|
| |
| 1 | Melius est nomen bonum quam divitiæ multæ; super argentum et aurum gratia bona. |
|
| |
| 2 | Dives et pauper obviaverunt sibi: utriusque operator est Dominus. |
|
| |
| 3 | Callidus vidit malum, et abscondit se; innocens pertransiit, et afflictus est damno. |
|
| |
| 4 | Finis modestiæ timor Domini, divitiæ, et gloria, et vita. |
|
| |
| 5 | Arma et gladii in via perversi; custos autem animæ suæ longe recedit ab eis. |
|
| |
| 6 | Proverbium est: adolescens juxta viam suam; etiam cum senuerit, non recedet ab ea. |
|
| |
| 7 | Dives pauperibus imperat, et qui accipit mutuum servus est fœnerantis. |
|
| THE THIRTY WISE SAYINGS. Pr.22.17-24.22 |
| 8 | Qui seminat iniquitatem metet mala, et virga iræ suæ consummabitur. |
|
| |
| 9 | Qui pronus est ad misericordiam benedicetur: de panibus enim suis dedit pauperi. Victoriam et honorem acquiret qui da |
|
| |
| 10 | Ejice derisorem, et exibit cum eo jurgium, cessabuntque causæ et contumeliæ. |
|
| |
| 11 | Qui diligit cordis munditiam, propter gratiam labiorum suorum habebit amicum regem. |
|
| |
| 12 | Oculi Domini custodiunt scientiam, et supplantantur verba iniqui. |
|
| |
| 13 | Dicit piger: Leo est foris; in medio platearum occidendus sum. |
|
| |
| 14 | Fovea profunda os alienæ: cui iratus est Dominus, incidet in eam. |
|
| |
| 15 | Stultitia colligata est in corde pueri, et virga disciplinæ fugabit eam. |
|
| |
| 16 | Qui calumniatur pauperem ut augeat divitias suas, dabit ipse ditiori, et egebit. |
|
| |