| 10 |
1 MACHABEES |
1 Machabeis - Wycliffe Bible(14c) |
1 Machabees - Douay Rheims(17c) |
Reference |
| 22 | Et audivit Demetrius verba ista, et contristatus est nimis, et ait: |
|
| Jonathan supports Alexander Epiphanes. 1Mace.10.22-66 |
| 23 | Quid hoc fecimus, quod præoccupavit nos Alexander apprehendere amicitiam Judæorum ad munimen sui? |
|
| |
| 24 | scribam et ego illis verba deprecatoria, et dignitates, et dona, ut sint mecum in adjutorium. |
|
| |
| 25 | Et scripsit eis in hæc verba: Rex Demetrius genti Judæorum salutem. |
|
| |
| 26 | Quoniam servastis ad nos pactum, et mansistis in amicitia nostra, et non accessistis ad inimicos nostros, audivimus, et gavisi sumus. |
|
| |
| 27 | Et nunc perseverate adhuc conservare ad nos fidem, et retribuemus vobis bona pro his quæ fecistis nobiscum: |
|
| |
| 28 | et remittemus vobis præstationes multas, et dabimus vobis donationes. |
|
| |
| 29 | Et nunc absolvo vos et omnes Judæos a tributis, et pretia salis indulgeo, et coronas remitto, et tertias seminis: |
|
| |
| 30 | et dimidiam partem fructus ligni, quod est portionis meæ, relinquo vobis ex hodierno die, et deinceps, ne accipiatur a terra Juda, et a tribus civitatibus quæ additæ sunt illi ex Samaria et Galilæa; ex hodiernadie et in totum tempus: |
|
| |
| 31 | et Jerusalem sit sancta, et libera cum finibus suis: et decimæ et tributa ipsius sint. |
|
| |
| 32 | Remitto etiam potestatem arcis, quæ est in Jerusalem: et do eam summo sacerdoti, ut constituat in ea viros quoscumque ipse elegerit, qui custodiant eam. |
|
| |
| 33 | Et omnem animam Judæorum, quæ captiva est a terra Juda in omni regno meo, relinquo liberam gratis, ut omnes a tributis solvantur, etiam pecorum suorum. |
|
| |
| 34 | Et omnes dies solemnes, et sabbata, et neomeniæ, et dies decreti, et tres dies ante diem solemnem, et tres dies post diem solemnem, sint omnes immunitatis et remissionis omnibus Judæis, qui sunt in regno meo: |
|
| |
| 35 | et nemo habebit potestatem agere aliquid, et movere negotia adversus aliquem illorum in omni causa. |
|
| |
| 36 | Et ascribantur ex Judæis in exercitu regis ad triginta millia virorum: et dabuntur illis copiæ ut oportet omnibus exercitibus regis, et ex eis ordinabuntur qui sint in munitionibus regis magni: |
|
| |
| 37 | et ex his constituentur super negotia regni, quæ aguntur ex fide, et principes sint ex eis, et ambulent in legibus suis, sicut præcepit rex in terra Juda. |
|
| |
| 38 | Et tres civitates, quæ additæ sunt Judææ ex regione Samariæ, cum Judæa reputentur: ut sint sub uno, et non obediant alii potestati, nisi summi sacerdotis. |
|
| |
| 39 | Ptolemaida et confines ejus, quas dedi donum sanctis qui sunt in Jerusalem, ad necessarios sumptus sanctorum. |
|
| |
| 40 | Et ego do singulis annis quindecim millia siclorum argenti de rationibus regis, quæ me contingunt: |
|
| |
| 41 | et omne quod reliquum fuerit, quod non reddiderant qui super negotia erant annis prioribus, ex hoc dabunt in opera domus. |
|
| |
| 42 | Et super hæc quinque millia siclorum argenti, quæ accipiebant de sanctorum ratione per singulos annos: et hæc ad sacerdotes pertineant, qui ministerio funguntur. |
|
| |
| 43 | Et quicumque confugerint in templum quod est Jerosolymis, et in omnibus finibus ejus, obnoxii regi in omni negotio dimittantur, et universa quæ sunt eis in regno meo, libera habeant. |
|
| |
| 44 | Et ad ædificanda vel restauranda opera sanctorum, sumptus dabuntur de ratione regis: |
|
| |
| 45 | et ad exstruendos muros Jerusalem, et communiendos in circuitu, sumptus dabuntur de ratione regis, et ad construendos muros in Judæa. |
|
| |
| 46 | Ut audivit autem Jonathas et populus sermones istos, non crediderunt eis, nec receperunt eos: quia recordati sunt malitiæ magnæ, quam fecerat in Israël, et tribulaverat eos valde. |
|
| |
| 47 | Et complacuit eis in Alexandrum, quia ipse fuerat eis princeps sermonum pacis, et ipsi auxilium ferebant omnibus diebus. |
|
| |
| 48 | Et congregavit rex Alexander exercitum magnum, et admovit castra contra Demetrium. |
|
| |
| 49 | Et commiserunt prælium duo reges, et fugit exercitus Demetrii, et insecutus est eum Alexander, et incubuit super eos. |
|
| |
| 50 | Et invaluit prælium nimis, donec occidit sol: et cecidit Demetrius in die illa. |
|
| |
| 51 | Et misit Alexander ad Ptolemæum regem Ægypti legatos secundum hæc verba, dicens: |
|
| |
| 52 | Quoniam regressus sum in regnum meum, et sedi in sede patrum meorum, et obtinui principatum, et contrivi Demetrium, et possedi regionem nostram, |
|
| |
| 53 | et commisi pugnam cum eo, et contritus est ipse et castra ejus a nobis, et sedimus in sede regni ejus: |
|
| |
| 54 | et nunc statuamus ad invicem amicitiam: et da mihi filiam tuam uxorem, et ego ero gener tuus, et dabo tibi dona, et ipsi, digna te. |
|
| |
| 55 | Et respondit rex Ptolemæus, dicens: Felix dies, in qua reversus es ad terram patrum tuorum, et sedisti in sede regni eorum. |
|
| |
| 56 | Et nunc faciam tibi quod scripsisti: sed occurre mihi Ptolemaidam, ut videamus invicem nos, et spondeam tibi sicut dixisti. |
|
| |
| 57 | Et exivit Ptolemæus de Ægypto, ipse et Cleopatra filia ejus, et venit Ptolemaidam anno centesimo sexagesimo secundo. |
|
| |
| 58 | Et occurrit ei Alexander rex, et dedit ei Cleopatram filiam suam: et fecit nuntias ejus Ptolemaidæ, sicut reges in magna gloria. |
|
| |
| 59 | Et scripsit rex Alexander Jonathæ, ut veniret obviam sibi. |
|
| |
| 60 | Et abiit cum gloria Ptolemaidam, et occurrit ibi duobus regibus, et dedit illis argentum multum, et aurum, et dona: et invenit gratiam in conspectu eorum. |
|
| |
| 61 | Et convenerunt adversus eum viri pestilentes ex Israël, viri iniqui interpellantes adversus eum: et non intendit ad eos rex. |
|
| |
| 62 | Et jussit spoliari Jonathan vestibus suis, et indui eum purpura: et ita fecerunt. Et collocavit eum rex sedere secum. |
|
| |
| 63 | Dixitque principibus suis: Exite cum eo in medium civitatis, et prædicate, ut nemo adversus eum interpellet de ullo negotio, nec quisquam ei molestus sit de ulla ratione. |
|
| |
| 64 | Et factum est, ut viderunt qui interpellabant gloriam ejus, quæ prædicabatur, et opertum eum purpura, fugerunt omnes: |
|
| |
| 65 | et magnificavit eum rex, et scripsit eum inter primos amicos, et posuit eum ducem, et participem principatus. |
|
| |
| 66 | Et reversus est Jonathas in Jerusalem cum pace et lætitia. |
|
| |